NBA

Οι Χιούστον Ρόκετς και η Death Lineup των Γουόριορς (Vid)

Το πείραμα του Ντ’ Αντόνι στους Ρόκετς που αλλάζει όλο το ΝΒΑ αλλά και η σύνδεση με την Death Lineup των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς
Οι Χιούστον Ρόκετς και η Death Lineup των Γουόριορς (Vid)

Εδώ και κάμποσο καιρό το κυρίαρχο θέμα στο ΝΒΑ είναι το small ball του Μάικ Ντ’ Αντόνι στους Χιούστον Ρόκετς που επιμένουν να παίζουν χωρίς καθαρό σέντερ. Στην τελευταία τους υποχρέωση κόντρα στους Σέλτικς, έκαναν κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό: Ο μοναδικός καθαρός σέντερ που είχαν και παρουσιάστηκε στο παρκέ στην διάρκεια του αγώνα ήταν ο Αϊζάια Χάρτενσταϊν για 1’16’’…

Τρομερό; Πιθανότατα, αλλά όχι και ασυνήθιστο για τους Ρόκετς.

Ο Ντ’ Αντόνι άρχισε τον αγώνα με Ουέστμπρουκ, Χάρντεν, Χάους, Τάκερ στο «4» και Κόβινγκτον στο «5». Με ύψος 2,01 μέτρα, ο Ρόμπερτ Κόβινγκτον είναι καθαρός φόργουορντ. Αλλά πλέον χρησιμοποιείται στο «5». Αλλά επιχειρεί κατά μέσο όρο 6,5 ριμπάουντ ανά αγώνα και πετυχαίνει τα 2,3! Ποσοστό στο 36%…

Οι άλλοι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν (Ρίβερς, ΜακΛέμορ, Σεφολόσα, Κλέμονς, Χάουαρντ και Φρέιζερ) με εξαίρεση τον Χάρτενσταϊν είναι είτε γκαρντ είτε φόργουορντ.

Ο Κόβινγκτον αρχίζει στην πεντάδα ως σέντερ στους τρεις τελευταίους αγώνες των Ρόκετς. Πιο πριν ο Ντ’ Αντόνι έβαζε στο «5» τον Πι Τζέι Τάκερ. Που επίσης δεν είναι κλασικός σέντερ.

Οι Ρόκετς σουτάρουν 48 τρίποντα και 43 δίποντα

Που οδηγεί αυτή η ιστορία; Στο να αλλάζει εντελώς το μπάσκετ. Οι Ρόκετς προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις επιθετικές τους αρετές και το πλεονέκτημα που χαρίζει στο γήπεδο η παρουσία περισσότερων περιφερειακών και σουτέρ.

Κόντρα στους Σέλτικς (νίκησαν 116-105) οι Ρόκετς επιχείρησαν 32 δίποντα και 45 τρίποντα. Απέναντι στην Γιούτα (ήττα με 114-113) είχαν αντίστοιχα 53 δίποντα και 42 τρίποντα.

Κόντρα στο Φίνιξ (συντριβή με 127-91) είχαν 48 τρίποντα και 37 δίποντα. Έχει και συνέχεια. Στη νίκη επί των Λέικερς (121-111) είχαν 43 δίποντα και 42 τρίποντα. Στη νίκη επί των Χόρνετς (125-110) έσπασαν τα κοντέρ με 60 προσπάθειες για τρίποντο και 37 για δίποντο. Και στη νίκη επί των Πέλικανς είχαν αντίστοιχα 54 προσπάθειες για δίποντο και 51 για τρίποντο.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι στους 6 αγώνες του Φεβρουαρίου οι Ρόκετς έχουν 288 προσπάθειες για τρίποντο (48 κατά μέσο όρο ανά αγώνα) και 256 για δίποντο (κάτι σαν 43 ανά αγώνα).

Πάρτε μια γεύση από Ρόκετς στον αγώνα με τους Σέλτικς

Υπάρχει παρελθόν

Βεβαίως υπάρχει ιστορικό σ’ αυτή την πατέντα. Η λεγόμενη Death Lineup των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς που εμφανίστηκε το 2015 ως έμπνευση του Στιβ Κερ. Αρχικά με τους Κάρι, Τόμπσον (σεσημασμένοι σουτέρ τριών πόντων), Ιγκουοντάλα και Χάρισον Μπαρνς στους φόργουορντ και Γκριν στο «5». Ως undersize center ο Γκριν ήταν κλειδί στις επιτυχίες των Ουόριορς όπου αργότερα, αντί του Μπαρνς, προστέθηκε ο Κέβιν Ντουράντ. Ήταν τότε που αποφάσισαν οι Ουόριορς να μην αρχίζουν στην πεντάδα τον Άντριου Μπόγκουτ αλλά το σχήμα που αναφέραμε.

Ο Γκριν, όπως προαναφέραμε, ήταν το «κλειδί» στις επιτυχίες χάρη στην καλή του άμυνα αλλά και στις εκτελεστικές (τρίποντο) και δημιουργικές ικανότητες που δεν είχαν οι αντίπαλοί του σέντερ.

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Ακολουθήστε το Sportime

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Οι Χιούστον Ρόκετς και η Death Lineup των Γουόριορς (Vid)», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Νίκος Μπουρλάκης

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1989 δημοσιεύτηκε το πρώτο του κείμενο στο «7ήμερο του μπάσκετ» κι ακολούθησε μια μακρά διαδρομή σε «Φως των Σπορ», «Αθλητική Ηχώ», «Goal News» και από το 2017 στο «Sportime». Έχει εργαστεί σε ιστοσελίδες ως σχολιογράφος (sentragoal.gr, basketblog.gr μεταξύ άλλων), στα περιοδικά μπάσκετ «Τρίποντο» και «All Star Basket», στους ραδιοφωνικούς σταθμούς «Sentra 103,3» και «AlphaSport» όπως και ως υπεύθυνος Τύπου σε ομάδες της Basket League αλλά και στον ΕΣΑΚΕ. Επίσης εργάστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ενώ επί σειρά ετών ήταν καθηγητής στο New York College, στο ΙΕΚ Ομηρος και στο City Unity College