Μία ακόμη φορά ο Άρης έρχεται από διακοπή και παρουσιάζεται κατώτερος των περιστάσεων. Αυτή τη φορά σε ματς «έξι πόντων» καθώς μετρούσε διπλά στη μάχη για την έξοδο στην Ευρώπη.
Ελαφρυντικά υπάρχουν ως ένα σημείο, καθώς οι απουσίες που είχε η ομάδα του Μάντζιου ήταν πολύ περισσότερες και πολύ πιο σημαντικές αγωνιστικά από εκείνες που είχε ο Παναθηναϊκός (που έτσι κ αλλιώς έχει μεγαλύτερο μπάτζετ).
Ο Άρης είχε όλη τη μεσοεπιθετική του γραμμή σχεδόν αποδεκατισμένη, με τον μοναδικό κανονικό εξτρέμ (Ιτούρμπε) να τραυματίζεται και αυτός στην πορεία. Επίσης ο Μπερτόγλιο έπαιξε όντας ανέτοιμος από τραυματισμό, ενώ κομβική ήταν και η απουσία του Φαμπιάνο στα στόπερ, εκεί όπου αναγκαστικά έπαιξαν δύο «βαριά κορμιά» (Μπεναλουάν, Μπράμπετς) που δεν μπορούν να φτιάξουν παιχνίδι και δεν «κολλάνε».
Ολα τα παραπάνω έφεραν μια έλλειψη «χημείας» που ήταν εμφανής και επιθετικά και αμυντικά καθώς πολλοί έπαιζαν για πρώτη φορά μαζί.
Παρ’ όλα τα παραπάνω δεν δικαιολογείται το τόσο κακό πρόσωπο που έδειξαν οι «κίτρινοι» στη Λεωφόρο. Ο Παναθηναϊκός (που έχει μια καλή ομάδα) κέρδισε στο «σβηστό», χωρίς να πιάσει καμία σπουδαία απόδοση. Είχε όμως κάτι που δεν είχε ο Άρης. Ήταν καλοστημένος, είχε εξαιρετικό πρεσάρισμα και έβλεπες να πέφτουν όχι δύο, αλλά τρεις «πράσινοι» όποτε «κίτρινος» έπαιρνε τη μπάλα.
Η κακή εικόνα του συγκεκριμένου ματς χωρίζεται σε δύο μέρη. Στους βασικούς, Σούντγκρεν, Τζέγκο, Σάσα, Εντιαγέ, Γκάνεα και Μπερτόγλιο (χθες ήρθε από τον πάγκο, αλλά εννοώ βασικούς γενικά στη χρονιά) που αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα ο καθένας στη θέση του από τους αντίστοιχους «πράσινους».
Έβλεπες για παράδειγμα Σάσα και Τζέγκο στα χαφ να επιτρέπουν στον Αλεξανδρόπουλο να θυμίζει… Μακελελέ και να είναι δυο ταχύτητες πάνω. Στα άκρα ομοίως Σούντγκρεν, Γκάνεα, αντιμετώπιζαν μεγάλα προβλήματα με Αϊτόρ, Χουάνκαρ.
Μη έχοντας τα πολύτιμα τρεξίματα των Ματέο, Μαντσίνι, Καμαρά και την ποιότητα του Γκάμα, φανέρωσαν τις αδυναμίες τους και παρουσιάστηκαν μακριά από αυτό που γνωρίζουμε. Επειδή αρκετοί εξ αυτών ζητάνε πολλά για να ανανεώσουν, ματς όπως της Λεωφόρου πρέπει να τους «προσγειώσουν» λίγο.
Το δεύτερο μέρος αφορούν τους αναπληρωματικούς, που κλήθηκαν να καλύψουν τα κενά, αλλά αποδείχθηκε πως δεν μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές. Ο Λούμορ και στις δύο θέσεις (εξτρέμ πρώτα και μπακ μετά) χάλασε ότι καλό πήγαινε να δημιουργηθεί στην επίθεση, ο Μάνος ως αλλαγή δεν ακούμπησε μπάλα, ενώ και ο Λόπεθ που ξεκίνησε, προσπάθησε μεν, αλλά…
Σε κάθε περίπτωση δεν χρειάζεται να βάψουμε «μαύρα» καθώς τίποτα δεν τελείωσε σε σχέση με την Ευρώπη, καθώς υπάρχουν πολλά ματς ακόμη. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο πλήρης Άρης είναι καλύτερος από τον πλήρη Παναθηναϊκό και θεωρώ ότι η ήττα αυτή θα αποδειχθεί ευεργετική εφόσον οι δύο ομάδες συναντηθούν στο Κύπελλο.
Βεβαίως μετά το αποτέλεσμα αυτό η ανάγκη για επιστροφή των 6 κλεμμένων βαθμών είναι ακόμη πιο επιτακτική και η ΠΑΕ θα πρέπει να κάνει τα πάντα ώστε να επιστραφούν. Είτε με το έναν, είτε με τον άλλο τρόπο.
https://youtu.be/qcJ1hz1PDYg