Μία από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες της θρυλικής σειράς «Game of thrones» ήταν η λέξη «Dracarys». Με αυτήν η Νταϊνέρις Ταργκέριαν έδινε εντολή στους τρεις δράκους της προκειμένου να αποτελειώσουν κάποιον από τους εχθρούς της. Με έναν τέτοιο, εμφατικό τρόπο επιβλήθηκε στο μεγάλο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, ο Άρης!
Η εισαγωγή αυτή με λίγη διάθεση για χιούμορ, καθώς έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε το ποδόσφαιρο και ειδικά τέτοια ματς (με πειράγματα και χουλιαμά) και όχι με τοξικότητα και επεισόδια όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Άρης-ΠΑΟΚ 4-2: Ιστορική νίκη σπάζοντας το αήττητο!
Για να πάμε τώρα επί της ουσίας. Ο Άρης ήταν απλά απολαυστικός. Πέτυχε μια τρομερή νίκη, με τρομακτική αντίδραση, μπροστά σε ένα «φλεγόμενο» Βικελίδης που θύμισε… παλιό καλό Χαριλάου.
Απέναντι σε μια ομάδα με πολλαπλάσιο μπάτζετ, με μεγάλη ποιότητα και βάθος και η οποία μετρούσε πάνω από 50 αγώνες αήττητη. Προσθέστε ακόμη ότι το ματς άρχισε πολύ στραβά, με ένα «κρύο» γκολ για το 0-1.
Λίγοι σε εκείνο το σημείο (Αρειανοί και μη) πίστευαν ότι θα υπήρχε μια τέτοια μυθική ανατροπή. Γενικότερα ότι θα υπήρχε έστω και απλή ανατροπή. Αρκεί όμως ότι το πίστευαν ο Μίχαελ Ένινγκ και οι ποδοσφαιριστές του. Και το απέδειξαν, εμφατικά, καθαρά, με και με μια αποτελεσματικότητα που που ισοπέδωσε τον αντίπαλο.
Έβαλαν την μπάλα κάτω, με το τρομερό τους πρέσινγκ «εξουδετέρωσαν» την υπεροχή του αντιπάλου τους και εκμεταλλεύθηκαν κάθε λάθος και αδυναμία που επεδείκνυαν οι παίκτες του Φερέιρα.
Ο κορυφαίος του γηπέδου Λάρσον έδωσε το έναυσμα για την έναρξη του… πάρτι (ισοφαρίζοντας άμεσα με μια «μαγική» ενέργεια) για να βάλει ξανά στο ματς ομάδα και κόσμο που είχε «παγώσει».
Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να αναλύσουμε τακτικά ένα τέτοιο παιχνίδι. Αρκεί να σταθούμε σε μερικά ακόμη πρόσωπα. Πλην του Σουηδού, από κοντά σε απόδοση ο «δαίμονας» Φετφταζίδης, ο «σκύλος» Σάσα και ο αρχηγικός Βέλεθ αποτέλεσαν τη «ραχοκοκκαλιά», με άπαντες όμως να προσφέρουν από κάτι.
Γενικότερα η ομάδα του Ένινγκ βασίστηκε πολύ στην ποιότητά της ατομικά και με παρότι δεν έκανε το τέλειο παιχνίδι (και λάθη υπήρχαν και κενά), κατάφερε να καθηλώσει όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Κυρίως γιατί έπαιξε βάσει των δυνατοτήτων της, και είχε να δώσει μια «ηχηρή» απάντηση κάθε φορά που ο ισχυρός και με προσωπικότητα ΠΑΟΚ (όχι απόψε αλλά στα περισσότερα από τα προηγούμενα παιχνίδια του) προσπαθούσε να αντιδράσει.
Είναι εντυπωσιακό ότι ο «Θεός του πολέμου» πέτυχε τέσσερα γκολ με τόσο μικρή κατοχή αλλά και ότι κινδύνεψε ελάχιστα σε όλο το ματς. Απλά ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να κάνει τίποτα ουσιαστικό με τη μπάλα, απέναντι σε ένα σύνολο «χαμαιλέων»που έδειξε οτι μπορεί να αντιδρά σε διάφορες συνθήκες ενός αγώνα.
Δεν… περιγράφω άλλο. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Αυτή η νίκη είναι πολύ μεγαλύτερη και από εκείνη του 2010 παρότι τότε ο Άρης είχε κυριαρχήσει από το 1′ έως το 90ο λεπτό. Οι συσχετισμοί, σε μπάτζετ και τα δεδομένα που επικρατούν πλέον), απαντούν στον γιατί.
Το ματς αυτό πρέπει να αποτελέσει ορόσημο ώστε να ο Άρης να τερματίσει στην πρώτη 4άδα στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και παράλληλα να διεκδικήσει στα ίσα, όχι απλά τη συμμετοχή του στον τελικό, αλλά ξεκάθαρα την κούπα του Κυπέλλου!
ΥΓ: Ο Άρης νίκησε στο ντέρμπί για την ΠΑΡΤΗ του και τον ΚΟΣΜΟ του και ΜΟΝΟ! Δεν μπαίνει σε άλλες λογικές και δεν πρέπει να επιτρέπει σε άλλες ομάδες να τον χρησιμοποιούν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.
ΥΓ1: Παλιό καλό Χαριλάου όπως έγραψα και πιο πάνω. Φωνή και παλμός για 90 λεπτά, «εχθρική» (αλλάχωρίς έκτροπα) ατμόσφαιρα και συνθήματα «κοφτά» (και όχι μακρόσυρτα τραγούδια) που πωρώνουν τον γηπεδούχο και «καταστρέφουν» το μυαλό του φιλοξενούμενου.
ΥΓ2 : Πρέπει να απονείμουμε εύσημα στον διαιτητή Παπαπέτρου γιατί σε γενικές γραμμές απέδωσε καλά. Όπως και οι υπόλοιπο βοηθοί σε πλευρές και VAR. Ναι θα μπορούσε να δώσει κάποιες περισσότερες κάρτες (πχ στον… άγαρμπο Μάτος), αλλά γενικότερα άφησε το ματς να παιχθεί και έτσι ο παράγοντας διαιτησία πέρασε στο περιθώριο.
ΥΓ3: Ο Άρης κατάλαβε απόψε πόσο έχει αδικήσει τον εαυτό του σε πολλά από τα προηγούμενα ματς και που θα μπορούσε να ήταν βαθμολογικά.
ΥΓ4: Μετά από αυτή την ήττα, ο Αμπελ Φερέιρα είναι σίγουρο ότι θα καταλάβει γιατί οι οπαδοί της ομάδας του ζήταγαν κάθε φορά που τον έβλεπαν, να νικήσει τον Άρη. Από τις αντιδράσεις τους.
Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του συντάκτη
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram