Οι αγώνες του Κυπέλλου είναι ιδιαίτεροι. Μπορούν να κριθούν στην παραμικρή λεπτομέρεια. Ο Παναθηναϊκός δεν άφησε τίποτα στην τύχη του κόντρα στον Ατρόμητο με εξαίρεση ίσως τα πρώτα λεπτά. Μόνο εκεί δεν είχε τον έλεγχο του αγώνα. Από τη στιγμή που ισορρόπησε, όμως, ήταν σοβαρός και χωρίς να παίξει μπαλάρα, πήρε αυτό που ήθελε, δηλαδή την πρόκριση.
Το ματς στο Περιστέρι ήταν κομβικό γιατί η ηρεμία θα διαταρασσόταν για πλάκα σε ενδεχόμενο αποκλεισμό. Ουσιαστικά αυτός ήταν ο πρώτος τελικός που κλήθηκε να δώσει ο Παναθηναϊκός και ο βαθμός που πήρε ήταν καλός. Σε καμία περίπτωση δεν εντυπωσίασε, αλλά δεν χρειάζονται και τέτοια στο Κύπελλο. Η πρόκριση αρκεί και ήρθε με ένα διπλό. Μένει να δούμε εάν αυτή η εκτός έδρας νίκη ξεκλειδώσει τους παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Παρεμπιπτόντως, οι επιλογές του στην ενδεκάδα δείχνουν πολλά. Στο Κύπελλο συνήθως οι προπονητές δίνουν ευκαιρίες και εκείνος πήγε με ενδεκάδα πρωταθλήματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται για κάποιους.
Από εκεί και πέρα, εκτός της πρόκρισης το «τριφύλλι» μπορεί να κρατήσει και άλλα πράγματα. Σίγουρα την εμφάνιση του Χατζηγιοβάνη, τη χημεία που έχουν χτίσει οι Αλεξανδρόπουλος – Πέρεθ, αλλά και τη δεινότητα του Καρλίτος. Πλέον δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό που γίνεται. Ο Ισπανός βρίσκεται εκεί που πρέπει σε κάθε ματς και πυροβολεί ασταμάτητα.