Ο Βόλος το έβαλε στο φινάλε, ο Απόλλων Σμύρνης όχι. Κάπως έτσι μπορεί να συνοψιστεί η ιστορία των δύο τελευταίων εντός έδρας αγώνων που έδωσε ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ. Μετά το πρώτο παιχνίδι ήταν λογικό να ασκηθεί κριτική στους παίκτες και ειδικά για το πώς είχαν διαχειριστεί το υπέρ τους προβάδισμα στα τελευταία λεπτά. Όχι ότι το έκαναν πολύ καλύτερα αυτή τη φορά, αλλά το αποτέλεσμα μετράει.
Μοιάζει οξύμωρο, αλλά στο ματς που τελικά ο Παναθηναϊκός νίκησε, ήταν χειρότερος από εκείνο που γκέλαρε. Με τον Βόλο τουλάχιστον έπαιξε, είχε κάποιες φάσεις και θα μπορούσε να έχει βρει δεύτερο γκολ. Κόντρα στον Απόλλωνα μπήκε σβηστά. Δεν είχε ενέργεια, δεν θέλησε να φορτσάρει, όμως, ο στόχος επιτεύχθηκε. Για να είμαστε και δίκαιοι, δεν ήταν εύκολο και να γίνει καλό παιχνίδι κόντρα σε έναν αντίπαλο που έπαιζε με όλους τους παίκτες πίσω από την μπάλα και δεν είχε καμία διάθεση να επιτεθεί ακόμα και μετά το γκολ που δέχτηκε. Ο Απόλλων έδειχνε βολεμένος με μία ήττα με χαμηλό σκορ.
Εκείνο, πάντως, που πρέπει να απασχολήσει είναι ότι η γκέλα δεν ήρθε για λίγα εκατοστά. Εάν ο Λισγάρας στο φινάλε ευστοχούσε, άπαντες θα λέγαμε άλλα. Στην κατάσταση που είναι ο Παναθηναϊκός, κάθε νίκη αποτελεί οξυγόνο. Θα πρέπει, όμως, σταδιακά να περάσει και στην επόμενη φάση. Τέτοια ματς, δηλαδή, να τα καθαρίζει και να μην περιμένει την τελευταία φάση…
