Βλέπεις τα ματς και προσπαθείς να καταλάβεις πώς ο Παναθηναϊκός θα βγει στην Ευρώπη. Κανείς δεν λέει ότι οι υπόλοιποι εντυπωσιάζουν. Εκείνος, όμως, τι ακριβώς κάνει;
Ένα ακόμη ματς που ο Παναθηναϊκός πήρε το προβάδισμα, ένα ακόμη ματς που δεν είχε κανένα πλάνο στη συνέχεια για το πώς να το κρατήσει έως το φινάλε. Προηγήθηκε με 0-2 στην Τρίπολη, έμεινε με τον βαθμό. Πήρε κεφάλι στο σκορ στο Φάληρο, έχασε. Το ίδιο έπαθε και με τον Άρη. Μοναδική εξαίρεση το ματς με τον ΠΑΟΚ στα πλέι άουτ, το οποίο αποτελεί και το μόνο τρίποντο έως τώρα.
Η εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου με την ΑΕΚ πώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Εάν συνέβαινε σε ένα ματς, δεν θα άξιζε να σταθεί κανείς πολύ. Θα λέγαμε πως ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός, μπλοκαρίστηκε και επέλεξε να αμυνθεί μαζικά. Μόνο που το βλέπουμε διαρκώς. Ο Λάζλο Μπόλονι δεν μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του στη ροή του ματς και εκείνη παίζει λες και προσπαθεί να βάλει τον αντίπαλο στο ματς. Το μόνο που κάνει είναι να παίζει παθητικά, να τρώει φάσεις, να παραχωρεί κόρνερ και να «φωνάζει» ουσιαστικά πως κάποια στιγμή θα δεχτεί το γκολ.
Για ένα ακόμη ματς το κοουτσάρισμα του Ρουμάνου τεχνικού ήταν κάτω του μετρίου και αυτό στοιχίζει βαθμούς. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να ελπίζει στα επόμενα ματς πως η κατάσταση θα αναστραφεί; Δεν είναι το -5 που φαντάζει απαγορευτικό, είναι η εικόνα.