Έχει επιστρέψει για τα καλά… Μπορεί κόντρα στον Λεβαδειακό ο Άρης να μην έδειξε κάτι το ιδιαίτερο, μπορεί να μην έπαιξε την μπάλα των προηγούμενων αγώνων, αλλά ο στόχος επιτεύχθηκε ξανά. Και για όποιον νομίζει πως τέτοιες νίκες είναι αυτονόητες, είναι η πρώτη φορά μετά το 1989 που καταφέρνουν οι «κίτρινοι» να κάνουν το απόλυτο μετά από τρεις αγωνιστικές.
Αυτή η νίκη του Άρη ήταν η πιο δύσκολη και πιο σημαντική έως τώρα. Αρχικά, λόγω του αντιπάλου. Μεγαθήριο δεν είναι ο Λεβαδειακός, αλλά είναι ομάδα με ταυτότητα και πλάνο. Το έδειξε και στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Τόσο η Λαμία όσο και η ΑΕΛ είναι χειρότερες ομάδες αυτή τη στιγμή.
Δευτερευόντως, γιατί όσο νικάς, εκτός από την αυτοπεποίθηση μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις. Περισσότεροι από 20.000 πήγαν στο γήπεδο για να δουν τη ομάδα τους να νικάει. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν γκέλα. Ωστόσο, οι παίκτες του Πάκο Ερέρα τα κατάφεραν.
Το μήνυμα του Καρυπίδη με τη φανέλα του Άρη
Ο κυριότερος λόγος, όμως, που καθιστά αυτή τη νίκη σημαντική είναι η απόδοση του Άρη. Το να παίζεις καλά και να νικάς, είναι το λογικό. Το να παίρνεις τρίποντα χωρίς να είσαι καλός, δείχνει χαρακτήρα ομάδας που πάει για μεγάλα πράγματα.
Σε αυτό το ματς το μεγαλύτερο ατού ήταν off. Δεν τράβηξε ο Μπρούνο Γκάμα, όπως δεν τράβηξε και ο Ντιγκινί. Ακόμα και ο Γιουνές δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο. Μόνο ο Ματέο Γκαρσία έδειχνε να συνεχίζει από εκεί που είχε μείνει στα προηγούμενα ματς.
Παρόλα αυτά ο Άρης νίκησε χωρίς να ιδρώσει ιδιαίτερα. Έβγαλε, μάλιστα, έναν ακόμα πρωταγωνιστή, τον Κουέστα. Ο Ισπανός για ένα ακόμη ματς ήταν σταθερός. Έως τώρα, όμως, κανείς δεν είχε ασχοληθεί μαζί του. Έκλεβαν άλλοι την παράσταση. Πιάνοντας το πέναλτι του Μαρκόφσκι, όμως, φώναξε και εκείνος πως είναι εδώ.
Όσο για τη συνέχεια; Ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει. Αλλά αν σκεφτεί κανείς πως σταδιακά θα μπουν οι Σιώπης, Μάβραι και Μαρτίνες, προμηνύεται ακόμα καλύτερη…
Στο Sportime της Τρίτης (18/9) το περιοδικό του Champions League και του Europa League