Το Χαμόγελο του Παιδιού: Σε μια δύσκολη στιγμή, εκεί που το μυαλό φτάσει λίγο πριν το αδιέξοδο, σκέφτεται τα πάντα. Απευθύνεται παντού. Ακόμα και στο «Χαμόγελο του Παιδιού», προκειμένου να πραγματοποιηθεί το… ανέφικτο. Μην πλατειάζω. Μια ιστορία σύντομη θα πω, με ένα μεγάλο μπράβοι στους ανθρώπους του οργανισμού εθελοντικού χαρακτήρα.
Ένα παιδί, γνωστός μου –μικρός σε ηλικία, είχε την ατυχία να πάθει ένα σοβαρό ατύχημα, όταν συγκρούστηκε το ποδήλατό με ταξί. Το ατύχημα ήταν αρκετά σοβαρό, αρχικά υπήρξε κίνδυνος ακόμα και για τη ζωή του. Αυτός ξεπεράστηκε, ωστόσο στη συνέχεια υπήρξαν άλλα ζητήματα. Έπρεπε να πάει σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης, όπου τα κόστη ήταν υπέρογκα. Δεν μπορούσαν να καλυφθούν από την οικογένεια ούτε κατά διάνοια.
Εκεί το μυαλό των ανθρώπων έφτασε στο αδιέξοδο. Πολύ κοντά σε αυτόν. Πήραν παντού. Μέχρι που κάλεσαν τυπικά και στη γραμμή SOS του Χαμόγελου, το 1056. Χωρίς γνωστό, χωρίς ιδιαίτερες νύξεις. Άκουσαν, κατάλαβαν, έπραξαν. Αποτέλεσμα είναι το παιδί σήμερα να πηγαίνει όλο και καλύτερα, να έχει βρει ξανά την ομιλία του και όλες οι ενδείξεις είναι άκρως ελπιδοφόρες.
Είναι μία από αυτές τις στιγμές που απλά συνειδητοποιείς το τι είναι σημαντικό στην καθημερινότητά μας. Από τις ιστορίες που πρέπει να λέγονται, για να δίνουν δύναμη και ελπίδα. Για να μην χάνει κανείς το κουράγιο του. Στον τρόπου που λειτουργεί το Χαμόγελο του Παιδιού άλλωστε βλέπεις μια… άλλη Ελλάδα. Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα.