Φάμπρι, Αντρέα Στραματσόνι, Ντάνι Πογιάτος… Απομάκρυνση Ελλήνων προπονητών με γνώση του ειδικού βάρους της φανέλας. Αμφιλεγόμενες προσθήκες και κινήσεις. Βραχύβια στήριξη στο όποιο πλάνο (;)
Αυτά είναι πάνω-κάτω ο Παναθηναϊκός των τελευταίων ετών. Ένας Παναθηναϊκός που έχει μικρύνει για να… μεγαλώνουν κάποιοι άλλοι. Τα λένε πρώην παίκτες, τα υπονοούν νυν παίκτες, τα αναφέρουν οι περισσότεροι (και μεγαλύτερης ηλικίας από εμάς) δημοσιογράφοι, καλά για τον κόσμο της ομάδας δεν συζητάμε καν.
Πάει, λοιπόν, και ο Πογιάτος. Τα έκανε… μπολονέζ εκ νέου η ομάδα, γι’ αυτό και παίρνει τον Μπόλονι. Πριν από κάθε νέο εγχείρημα, το πρώτο συναίσθημα που γεννιέται είναι εκείνο της ελπίδας. Ε, στον Παναθηναϊκό είναι εκείνο της καχυποψίας και του αρνητισμού. Λογικό.
Ολοι όσοι ασχολούνται με την ομάδα, θέλουν να δουν πράξεις. Τώρα, βέβαια, θα με ρωτήσεις «και πράξεις να δουν, θα υπάρχει διάρκεια;» Ναι, σε αυτό δεν έχω να σου δώσω απάντηση.
Πάντως, ο επίλογος πρέπει να έχει θετικό πρόσημο. Ο Μπόλονι είναι κανονικός προπονητής. Στα 67 του βέβαια. Σε πρώτη φάση ίσως η έλευσή του προκαλέσει ένα… ηλεκτροσόκ. Για να κριθεί, όμως, θέλει χρόνο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Λάσλο Μπόλονι, πες μου ποιος είσαι και τι κάνεις…
Ο Αλαφούζος διόρθωσε άλλο ένα λάθος του