Μεγάλα ματς, στην Ελλάδα. Ξεχάστε τα! Μόνο με… εισαγωγή χούλιγκανς. Τον Μπάμπη τον Σουγιά, τον Τάκη τον Πεταλούδα. Μόνο έτσι θα γίνει δουλειά. Σε διάστημα λίγων ωρών ήταν προγραμματισμένο να διασταυρώσουν τα ξίφη τους σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός.
Τελικά κανένα από τα δύο ντέρμπι δεν επρόκειτο να ολοκληρωθεί.
Το μπασκετικό του ΣΕΦ έληξε προτού καν αρχίσει, επειδή ο Ολυμπιακός δεν επιθυμούσε να αγωνιστεί.
Το ποδοσφαιρικό του ΟΑΚΑ ολοκληρώθηκε στο 70ό λεπτό λόγω των επεισοδίων και της αποπνικτικής ατμόσφαιρας.
Έχουν συμβεί κι άλλες -πολλές- φορές αυτά.
Ο χουλιγκανισμός άρχισε από το ποδόσφαιρο και επεκτάθηκε στα λοιπά αθλήματα, όπως το μπάσκετ.
Η αλήθεια είναι ότι στον «βασιλιά των σπορ» τουλάχιστον, η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σχέση με τις δεκαετίες 1980-1990-2000.
Ματς διακόπτονται για ένα ρολό ή ένα κουτάκι μπύρας και, πλέον, τα -3 πέφτουν βροχή.
Όμως την Κυριακή έγινε το τρομερό: Να ολοκληρώνονται δύο ντέρμπι στα χαρτιά! Πραγματικά αυτό το γεγονός θα πρέπει να θεωρηθεί παγκόσμια πρωτοτυπία.
Μακάρι να τιμωρηθούν όσοι προκάλεσαν τα επεισόδια, βάσει και των όσων προβλέπει ο νέος αθλητικός νόμος.
Μακάρι να βελτιωθεί η συμπεριφορά των παραγόντων για το καλό του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.
Όσο ζούμε, ελπίζουμε. Αυτό το ρητό αποτελεί απαύγασμα της αισιοδοξίας. Απλά στα δύο λαοφιλέστερα σπορ στην Ελλάδα εξακολουθεί σε πολλές περιπτώσεις να επικρατεί το θέατρο του παραλόγου.
Ποιο είναι το αντίδοτο; Μα, η σάτιρα. Θυμάστε πόσο ωραία το έκαναν οι Α.Μ.Α.Ν.; Είναι και επίκαιροι λόγω Λοβέρδου.
Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: Γιατί δεν… αλλάζουν λίγο τον μεταγραφικό σχεδιασμό οι ομάδες;
Ορμώμενος από το 1-1 στα χαρτιά, σκέφτομαι, γιατί δεν κινούνται για την απόκτηση δικηγόρων και… χούλιγκανς;
Το καλοκαίρι πασχίζουν να αποκτήσουν παίκτες που θα τους οδηγήσουν σε νίκες, διακρίσεις κ.τ.λ.
Ε, αφού σε τέτοιες περιπτώσεις οι ποδοσφαιριστές και οι μπασκετμπολίστες περνούν σε δεύτερη μοίρα, ας προσλαμβάνουν άξιους νομικούς εκπροσώπους και τρανούς «μπαχαλάκηδες».
Φέρτε… χούλιγκανς
Αμφότεροι συμφέρουν περισσότερο οικονομικά από τους παίκτες.
Οι μεν θα κληθούν να δώσουν πολλές μάχες σε γραφεία, αίθουσες, έδρανα κ.τ.λ., επομένως θα πρέπει να είναι κορυφαίοι.
Οι δε θα πρέπει να δείχνουν τη «μαγκιά» τους στον αντίπαλο και δεν θα έχει καμία σημασία το αποτέλεσμα στον αγωνιστικό χώρο.
Να κυκλοφορούν, ρε παιδί μου, οι αθλητικές εφημερίδες τον Αύγουστο με αντίστοιχους τίτλους.
«Έσπασε ο πάγος με τον τάδε δικηγόρο – Υπογράφει στην τάδε ομάδα (θα κόλλαγε ο Άρης λόγω Αρείου Πάγου, όμως αλλού είναι το θέμα μας)».
Ή
«Έγινε το «μπαμ» (μόνο ένα άραγε) με τον Μπάμπη τον Σουγιά – Θα εξελιχθεί στο Νο1 όπλο της τάδε ομάδας».
Οι μεν θα περνούν το καλοκαίρι κάτω από το air condition, ανακαλύπτοντας όλα τα νομικά παράθυρα για τη δικαίωση των ομάδων τους.
Οι δε θα πρέπει να μαθαίνουν πολεμικές τέχνες και λιθοβολία (μην γελάτε, υπήρξε αγώνισμα στην Αρχαία Ελλάδα και στη Μεσολυμπιάδα του 1906).
Το κορυφαίο, βέβαια, θα είναι όταν θα χρειαστεί να μεσολαβήσουν οι δικηγόροι για να κριθούν αθώοι οι χούλιγκανς.
Πραγματικά, όσο γράφω (και μετατρέπω σε πιο γελοίο το κείμενο), τόσο πιο πολύ νιώθω ότι μου λείπουν οι Α.Μ.Α.Ν.
Γιατί ξέρετε αυτοί τότε έκαναν πραγματική σάτιρα. Μην λογαριάζοντας κόμματα, καναλάρχες, παράγοντες κ.τ.λ.
Τώρα δεν γελάμε τόσο. Κι αυτό το κείμενο είναι για γέλια. Όμως, οι νόμοι δεν είναι. Σε πολλές περιπτώσεις τηρούνται για… κλάματα. Είπαμε όμως. Όσο ζούμε, ελπίζουμε…
