Στο μνημονικό των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, η λέξη «Άγιαξ» μεταφέρει πολλά συναισθήματα.
Όταν βλέπουν σε videos τη μαλλούρα του Γιόχαν Κρόιφ να ανεμίζει στο «Γουέμπλεϊ» και τον Μίμη Δομάζο να οδηγεί το «τριφύλλι» στον ναό του ποδοσφαίρου, αισθάνονται περηφάνια.
Όταν βλέπουν την κούρσα του Γιώργου Δώνη και το πλασέ του Κριστόφ Βαζέχα, αισθάνονται ηδονή και ανατριχίλα.
Μαζί με τη Γιουβέντους είναι οι ομάδες που ο Παναθηναϊκός έχει συνδεθεί περισσότερο στην Ευρώπη για ευχάριστους λόγους.
Ο Άγιαξ, βέβαια, έχει συνδεθεί με τελικό και ημιτελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Η δε Φέγενορντ, την οποία οι «πράσινοι» νίκησαν με 3-0, έχει ταυτιστεί με τη μαγική πορεία της σεζόν 1984-85.
Όλα αυτά είναι συμβολισμοί. Το «πάντρεμα» του ένδοξου παρελθόντος με το ελπιδοφόρο παρόν.
Θα πρέπει, όμως, το «τριφύλλι» να μάθει να μην ζει μόνο με τις αναμνήσεις. Γνωστό είναι αυτό.
Ο Παναθηναϊκός των δύο αγώνων που έπαιξε με βασικούς ήταν ουσιαστικός, χτύπησε σαν κόμπρα (για τους λάτρεις των κλισέ).
Ο Φεντερίκο Μακέντα βρίσκει δίχτυα, οι Σωκράτης Διούδης και Κωνσταντίνος Κότσαρης είναι εξαιρετικοί, ο Τάσος Χατζηγιοβάνης έχει δύο ασίστ και ο Νίκος Βέργος άλλα τόσα γκολ.
Ο Παναθηναϊκός της κατοχής
Ο Άγιαξ δεν πάτησε γκάζι, εν όψει των επίσημων υποχρεώσεων, επομένως οι φίλοι του «τριφυλλιού» δεν θα πρέπει να παραμυθιάζονται.
Εντούτοις, όσα γίνονται στις προπονήσεις, αφομοιώνονται γρήγορα και εκτελούνται στα φιλικά ματς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δύο γκολ. Στο πρώτο ο Χατζηγιοβάνης σέντραρε, στο δεύτερο ο Χατζηθεοδωρίδης εκτέλεσε φάουλ.
Αυτούς τους δύο και τον Γιάννη Μπουζούκη είχε κρατήσει ο Γιώργος Δώνης για επιπλέον εξάσκηση το πρωί στις σέντρες και τα στημένα.
Το «τρένο» είναι ικανοποιημένο με τη μέχρι στιγμής δουλειά στην Ολλανδία.
Περισσότερο, όμως, χαίρεται με το λάθος που έκανε ο Μπουζούκης στο 2-1 της Μπέιρσχοτ και εκείνο του Χατζηθεοδωρίδη στο 1-1 του Άγιαξ.
Γιατί, πολύ απλά, αμφότεροι είναι παιδιά που θα παραδειγματιστούν νωρίς-νωρίς και δεν θα επαναλάβουν τόσο φθηνά «πουλήματα» της μπάλας.
Ο Παναθηναϊκός, πάντως, θα κληθεί να πάρει την μπάλα στα πόδια του και να μην αρκείται μόνο σε αντεπιθέσεις.
Η αλήθεια είναι ότι προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο, ακόμη κι αν απέναντί του βρίσκονται οι δύο από τις τρεις κορυφαίες ομάδες της Eredivisie.
Θα πρέπει να δούμε τον Παναθηναϊκό των βασικών να αντιμετωπίζει σύλλογο ανάλογης ή χαμηλότερης δυναμικότητας.
Εκεί θα διαπιστωθούν περισσότερα για τον τομέα της ανάπτυξης.
Εξάλλου, ως γνωστόν, με εξαίρεση 5-6 ματς, σε όλα τα υπόλοιπα της Super League θα χρειαστεί να κρατήσει μπάλα.
Ίσως κόντρα στη Φένλο το προσεχές Σάββατο, να γίνει κι αυτό.