ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Δύο χρόνια από το χαμό του μεγάλου Κόμπι Μπράιαντ

Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σαν σήμερα το 2020, οι άνθρωποι βυθίστηκαν στη θλίψη όταν πια συνειδητοποίησαν ότι η μακάβρια είδηση δεν ήταν ψέμα.
Δύο χρόνια από το χαμό του μεγάλου Κόμπι Μπράιαντ

Ο Κόμπι Μπράιαντ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αθλητές που περπάτησαν ποτέ στον πλανήτη μας.

Και όχι άδικα. Ο Κόμπι έγινε και παραμένει αφίσα σε πολλά δωμάτια, έμεινε στην ιστορία για το τεράστιο ταλέντο του και τη «λάμψη» που εξέπεμπε. Ήταν σταρ. Με όλη τη σημασία της λέξεως: Ως αθλητής, ως προσωπικότητα. Γέμιζε όλο το NBA με την παρουσία του.

Σαν σήμερα, το 2020, εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων αρχικά σοκαρίστηκαν και στη συνέχεια βυθίστηκαν στη θλίψη. Το δυστύχημα με το ελικόπτερο έκοψε το νήμα της ζωής του Κόμπι, της 13χρονης κόρης του, Τζίτζι κι άλλων επτά ανθρώπων. Ένα απέραντο «γιατί» συνόδεψε το «δεν το πιστεύω, μακάρι να είναι fake news»!

Ο Κόμπι δε φαινόταν κάτι γήινο σ’ εμάς. Το αντίθετο, φαινόταν ως ήρωας με υπερφυσικές δυνάμεις που δε θα μπορούσε ποτέ να νικηθεί. Δεν ήταν εγωιστής, αλλά νικητής. Πρωταθλητής. Και κυρίως ήταν σούπερ σταρ, όπως αναφέραμε προηγουμένως.

Άλλο «μεγάλος παίκτης» κι άλλο «σούπερ σταρ»! Το τελευταίο απαιτεί πολλά περισσότερα από το να πετυχαίνεις πολλούς πόντους και να κατακτάς πρωταθλήματα. Κατ’ αρχήν σημαίνει ότι αυτό το χαρακτηρισμό τον έχεις κατακτήσει από την αναγνώριση και την αποδοχή του κόσμου και δεν έχεις αυτοπροσδιοριστεί.

Σημαίνει να διαθέτεις τη λάμψη της αναγνώρισης σε κάθε σου βήμα. Την αποδοχή και το θαυμασμό. Δεν είναι εύκολο να είσαι «σταρ» και φυσικά δε μπορεί να γίνει ο καθένας.

Ο Κόμπι Μπράιαντ κατέκτησε τα πάντα πολύ νωρίς κι αυτό σε οδηγεί σε μια ανατριχιαστική υπόθεση ότι κάτι ανεξήγητο τον οδήγησε σε αυτό, διότι θα «έφευγε» και πολύ νωρίς. Ένας υπερπαίκτης και υπεραθλητής, που κατάφερε να «κερδίσει» τόσο στα παρκέ του μπάσκετ όσο και στο εμπορικό κομμάτι. Λειτούργησε ακριβώς όπως κάθε σούπερ σταρ, σπάνιας κοπής, one of a kind που λέμε.

Ήταν μια τεράστια προσωπικότητα που έκανε πολύ όμορφη τη ζωή μας. Που ξεδίπλωνε τις αρετές του και τα μάτια σου δεν τον χόρταιναν. Που έβλεπες τις κινήσεις του κι απορούσες αν όλα όσα κάνει είναι τόσο απλά όσο φαίνονται.

Η θλιβερή είδηση εκείνης της βραδιάς, σκοτείνιασε ένα μεγάλο μέρος των μπασκετικών μας χρόνων. Όπως πχ το ’93 με την περίπτωση του Ντράζεν Πέτροβιτς.

Δύο χρόνια μετά ο Κόμπι, η Τζίτζι και επτά ακόμα άτομα που επέβαιναν στο ελικόπτερο και πέθαναν ακαριαία μετά την πρόσκρουση παραμένουν στη μνήμη μας, πλάι σ’ ένα τεράστιο «γιατί»! Μπορεί ο σταρ των Λέικερς μέσα από τις αναμνήσεις ή τα βίντεο με τα κατορθώματά του να παραμένει «ζωντανός» στη μνήμη μας αλλά σε πιάνει σίγουρα, μια μεγάλη πίκρα όταν αναλογίζεσαι πόσοι νέοι άνθρωποι έφυγαν τόσο νωρίς.

 

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Δύο χρόνια από το χαμό του μεγάλου Κόμπι Μπράιαντ», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για περισσότερα σχετικά άρθρα επιλέξτε παρακάτω.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Νίκος Μπουρλάκης

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1989 δημοσιεύτηκε το πρώτο του κείμενο στο «7ήμερο του μπάσκετ» κι ακολούθησε μια μακρά διαδρομή σε «Φως των Σπορ», «Αθλητική Ηχώ», «Goal News» και από το 2017 στο «Sportime». Έχει εργαστεί σε ιστοσελίδες ως σχολιογράφος (sentragoal.gr, basketblog.gr μεταξύ άλλων), στα περιοδικά μπάσκετ «Τρίποντο» και «All Star Basket», στους ραδιοφωνικούς σταθμούς «Sentra 103,3» και «AlphaSport» όπως και ως υπεύθυνος Τύπου σε ομάδες της Basket League αλλά και στον ΕΣΑΚΕ. Επίσης εργάστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ενώ επί σειρά ετών ήταν καθηγητής στο New York College, στο ΙΕΚ Ομηρος και στο City Unity College