Κανένας λόγος δεν υπάρχει ούτε για ενθουσιασμό αλλά ούτε και για αδιαφορία. Η Εθνική ομάδα παρουσιάστηκε στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου όπως έπρεπε. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Κι αυτό από μόνο του είναι πολύ καλό.
Ηταν μια νίκη… επαγγελματική. Ετσι συνηθίζουμε να λέμε και κάπως έτσι την χαρακτηρίζουμε. Και το καλό για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ήταν ότι έδειξε σοβαρό πρόσωπο και δεν άφησε περιθώρια στον αντίπαλο να πιστέψει ότι μπορεί να πετύχει κάτι.
Ας μην γελιόμαστε. Το Μαυροβούνιο δεν είναι η ομάδα που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα, αν είσαι σοβαρός. Αλλά σημασία έχει τι κάνεις εσύ και όχι οι άλλοι. Και υπάρχουν κάποια στοιχεία τα οποία μπορούμε να ξεχωρίσουμε, από το πρώτο ημίχρονο κιόλας, όταν κρίθηκε ο αγώνας με το σκορ στο 42-16. Επιγραμματικά:
-Η Εθνική ξέφυγε γρήγορα από το… νευρικό πρώτο πεντάλεπτο όταν περισσότερο βιαστικά παρά γρήγορα πήγαινε στην επίθεση. Η άμυνα λειτούργησε βέβαια ιδανικά.
-Ουσιαστικά μπέρδεψε τους Μαυροβούνιους από το 7′ κιόλας όταν αποσύρθηκε ο Γιάννης στον πάγκο. Καθώς είχαν πλάνο μόνο για… αυτό!
-Μέχρι το 17′ είχαν χρησιμοποιηθεί 11 παίκτες (μόνο ο Λαρεντζάκης δεν είχε παίξει).
-Είδαμε το παιχνίδι Καλάθη- Σλούκα τι μπορεί να παρουσιάσει καθώς μας είχε λείψει στα φιλικά λόγω του τραυματισμού του Κώστα.
-Ο Μπουρούσης ήταν εξαιρετικός ως πλέι μέικερ ρακέτας ενώ οι δύο φόργουορντ… έτρωγαν χιλιόμετρα στην άμυνα.
-Για τον Πρίντεζη δεν υπάρχουν λόγια… Η είσοδός του άλλαξε όλη τη λογική της ομάδας στην επίθεση και ουσιαστικά μ’ εκείνον χτίστηκε η διαφορά.
Η Εθνική έκανε ό,τι έπρεπε
Και πάμε και σε κάποια στατιστικά στοιχεία, στο πρώτο μέρος, που αξίζουν αναφοράς γιατί θα καταλάβετε πολλά:
Πόντοι από λάθη αντιπάλου, 16-0 για την Ελλάδα. Αντίστοιχα 8-0 οι πόντοι από αιφνιδιασμό και 22-6 μέσα στο ζωγραφιστό της ρακέτας. Πόντοι πάγκου, 20-7. Και προσέξτε ακόμα τα 11/15 δίποντα και τις 11/12 βολές (και 3/9 τρίποντα). Ριμπάουντ 19-11, λάθη 8-10, ασίστ 11-4…
Απ’ εκεί και πέρα ο Θανάσης Σκουρτόπουλος, ορθότατα έκανε συντήρηση δυνάμεων, προφύλλαξε τον Γιάννη (αποσύρθηκε 6’54” πριν το τέλος της τρίτης περιόδου με το σκορ στο 47-21 και έπαιξε συνολικά 16 λεπτά) αλλά και τους υπόλοιπους, έδωσε χρόνο σε όλους. Κανείς δεν έπαιξε περισσότερο από τα 25’48” του Παπαπέτρου ή λιγότερο από τα 9’53” του Μάντζαρη.
Το καλό είναι ότι όλοι ανταποκρίθηκαν. Το ακόμα καλύτερο; Ο Γιώργος Παπαγιάννης, όσο περνά ο καιρός δείχνει ότι είναι ο σέντερ του μέλλοντος. Οπως επίσης φαίνεται η μεταμόρφωσή του μετά την εποχή Πιτίνο! Τόσο στο αγωνιστικό όσο και σε επίπεδο αυτοπεποίθησης. Είναι άλλος παίκτης…
Το πρώτο βήμα έγινε όπως έπρεπε και φυσικά δεν υπάρχουν… γιορτές αλλά προσμονή. Για το επόμενο ματς με την Βραζιλία που κατοχυρώνει εισιτήριο για την δεύτερη φάση. Ετσι για να πηγαίνουμε έναν προς έναν τους στόχους.
Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram