Παράξενη και δύσκολη η βραδιά! Από την πρώτη στιγμή που βγήκε η είδηση για τον θάνατο του Κόμπι, αισθανθήκαμε κάτι παράξενο. Προσωπικά εκτιμώ ότι ήταν η βραδιά που όλος ο πλανήτης ευχόταν να έχει διαβάσει (και πάλι) fake news.
Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά. Τόση ανοησία κυκλοφορεί κι έχουν γίνει παρόμοια αίσχη. Δυστυχώς όμως δεν (ξανα)διαβάσαμε fake news.
Περίπου 30 μίλια μακριά από την Καλιφόρνια, ο μαύρος καπνός που είδαν οι κάτοικοι του προαστίου Καλαμπάσας, προμήνυε για κάτι κακό. Ήταν περίπου 8 το βράδυ, ώρα Ελλάδας. Λίγο μετά είχαμε το πρώτο σοκ: Νεκρός ο Κόμπι.
Οι ειδήσεις που έβγαιναν συνεχώς και μας υποχρέωναν φυσικά να τις αναμεταδίδουμε, έκαναν ακόμα μεγαλύτερη τη θλίψη. Είναι απ’ εκείνες τις στιγμές που αισθάνεσαι αδύναμος. Λες ότι αφού νικήθηκε κι εκείνος, τότε είμαστε όλοι ευάλωτοι. Έτσι συμβαίνει με τους θρύλους… Τους βλέπουμε ανίκητους. Τεράστιους… Γίγαντες.
Γι’ αυτό κι επιμένω σε κάτι: Να αισθανόμαστε ευγνώμονες και να ευχαριστούμε τον Θεό (όποιον Θεό πιστεύει ο καθένας) που έχουμε την τύχη κάθε πρωί να ανοίγουμε τα μάτια μας. Να αντικρύζουμε τον ήλιο. Να βλέπουμε το χαμόγελο των δικών μας ανθρώπων.
Τούτες τις στιγμές η σκέψη όλων πρέπει να βρίσκεται στη σύζυγό του Βανέσα και στα τρία παιδιά που έμειναν πίσω! Είναι μια τραγωδία που δεν μπορείς να διανοηθείς… Και όσοι είμαστε γονείς και νιώθουμε την εικόνα ενός πατέρα με την κόρη του να αισθάνονται ότι οδεύουν προς τον θάνατο, μπορούμε να καταλάβουμε πολλά… Δυστυχώς!
Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportim