Ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ ΑΕΚ, Μάκης Αγγελόπουλος είχε τονίσει- πολύ εύστοχα- ότι ο αθλητισμός βιώνει έναν περίεργο κοινωνικό ρατσισμό! Όπως αποδεικνύεται δεν είχε καθόλου άδικο.
Ο αθλητισμός χτυπήθηκε βάναυσα από τον COVID-19. Τα γήπεδα ήταν τα μόνα που δεν άνοιξαν, σε αντίθεση με τα θέατρα, τους κινηματογράφους, τους συναυλιακούς χώρους, τα κλαμπ κ.τ.λ. Παρέμειναν κλειστά, βουβά και με τον τρόμο να βασιλεύει και να διοχετεύεται ως παράξενη αίσθηση ότι τα σπορ είναι επικίνδυνα. Ότι από τα σπορ μπορεί να κολλήσεις κορονοϊό. Από τις συναυλίες, όχι.
Σε συζητήσεις που είχα με φίλους μου είπαν ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ώστε ο αθλητισμός να οδηγηθεί σε μαρασμό! Τα παράλογα δεν είναι λίγα… Για παράδειγμα ένας γονιός πηγαίνει το (ανήλικο) παιδί του για προπόνηση, αλλά δεν μπορεί να είναι μέσα στο γήπεδο! Ακόμα κι αν βρέχει θα πρέπει να είναι εκτός…
Με λίγα λόγια σε ένα γήπεδο 200 θέσεων, απαγορεύεται να κάθονται δέκα- είκοσι άτομα σε αποστάσεις, με μάσκα και αφού θερμομετρηθούν. Συγνώμη αλλά αυτό είναι απόλυτα παράλογο.
Κανείς δεν είπε να ανοίξουν έτσι αλόγιστα, άτακτα και χωρίς σχέδιο. Για να πάρουμε το πλέον πρόσφατο παράδειγμα, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το Final-8 του BCL δεν μπορεί να έχει ένα ποσοστό φιλάθλων; Ας πούμε- έστω- τρεις χιλιάδες…
Γιατί το Super Cup του μπάσκετ, να μην έχει (στο κλειστό του Περιστερίου) έστω χίλια άτομα;
Σε ό,τι αφορά στο θέμα της ΑΕΚ και του BCL κανείς δε μπορεί να διακρίνει την κωμωδία από την τραγωδία. Δεν έχουν περάσει παρά λίγες μέρες από τότε που εκπρόσωποι της Πολιτείας… πανηγύριζαν! Που έλεγαν μεγάλες κουβέντες. Που διακήρυτταν το πόσο καλό θα έκανε στην Ελλάδα αυτή η ιστορία.
Πλέον με λιγότερες από 24 ώρες να απομένουν ώστε να κριθεί η διοργάνωση, υπάρχει… σιωπή! Παραδοχή ήττας; Παραδοχή αμετροέπειας, φαφλατοσύνης άρα και μετριοκρατίας; Θα μιλάμε για ένα φιάσκο άνευ προηγουμένου.
Για να είμαι ειλικρινής από επαγγελματίες πολιτικούς δεν έχω και πολλές απαιτήσεις. Όμως εδώ υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ζητήματα. Και θα μου επιτρέψετε να είμαι αρκετά αυστηρός.
Μόνο τα γήπεδα δεν άνοιξαν για το κοινό από τον Μάρτιο και μετά. Πραγματικά περιμένω τα συνδικαλιστικά όργανα αθλητών, προπονητών, αθλητικών συντακτών όπως και τις Ομοσπονδίες να πουν κάτι…
Πως κυκλοφόρησε τόσο εύστοχα αυτό το Support art workers; Για τους… Sport Workers θα έχουμε καμιά υποστήριξη ή δεν «πουλάει» το ζήτημα. Διότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε πολλή περισσότερη ανεργία σ’ αυτόν τον τομέα.
-Είναι δυνατόν οι αθλητές, οι προπονητές να μην έχουν πει μέσω τον επίσημων οργάνων τους ούτε μια κουβέντα; Να μην έχουν καταθέσει ούτε μια πρόταση; Μα σε λίγο δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρώνονται.
-Είναι δυνατόν ο Σύνδεσμος των αθλητικών συντακτών να μην έχει αντιληφθεί ότι πρέπει ν’ αναλάβει πρωτοβουλία; Σε λίγο δεν θα υπάρχει αντικείμενο να ασχολούμαστε! Κι αυτό ξέρετε τι σημαίνει (ΟΑΕΔ που καταριούνται και κάτι τρολ).
-Είναι δυνατόν οι Ομοσπονδίες να ασχολούνται ΜΟΝΟ με τις εκλογές; Μα έτσι όπως πάει, σε λίγο δεν θα υπάρχει αντικείμενο να διοικούν. Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβουν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει ή μήπως η καθεστωτική νοοτροπία τους έχει αραχνιάσει το μυαλό;
Τι θα λέγατε να πείτε καμιά κουβέντα;