Ο Ομπράντοβιτς κι αν έχει συναίσθημα…

Το να ασχοληθείς να απαντήσεις στη ρηχή προσέγγιση ότι «ο Ομπράντοβιτς πάει στα μεγάλα μπάτζετ» είναι μάταιο! Αφού έτσι κι αλλιώς δε θα αλλάξεις άποψη σε κανέναν.

Διότι η αλήθεια είναι ότι ο Ομπράντοβιτς κατέκτησε το να πηγαίνει στα μεγάλα μπάτζετ. Είναι αυτός που μπορεί να σου φέρει αυτό που ζητάς και για το οποίο ανέβασες τον προϋπολογισμό σου: Τίτλους, επιτυχίες, διακρίσεις.

Είναι αυτός που η παρουσία του και μόνο στον πάγκο προκαλεί δέος στον αντίπαλο. Διότι ξέρει ότι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που θα βρεθεί απέναντί του είναι εκεί για να ΝΙΚΗΣΕΙ. Για να παρασύρει τα πάντα στο διάβα του όπως έκανε με την Παρτιζάν, με την Μπανταλόνα, με την Ρεάλ, με τον Παναθηναϊκό και την Φενέρμπαχτσε.

Η επιδερμική προσέγγιση ότι «έχει μεγάλα μπάτζετ, έχει παιχταράδες, άρα πετυχαίνει» δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και περισσότερο εκθέτει αυτούς που την κάνουν.

1.Διότι το να δουλέψεις με μεγάλα μπάτζετ και σούπερ σταρ δεν είναι και τόσο εύκολο.

2.Διότι δεν είναι όλοι οι προπονητές για όλες τις ομάδες. Π.χ επειδή ο Ομπράντοβιτς μπορεί να πάρει Euroleague δε σημαίνει ότι αν δουλέψει στην Α’ ΕΣΚΑ θα κάνει θαύματα.

Η διαφορά είναι όπως προαναφέραμε ότι ο Ομπράντοβιτς έχει κερδίσει το να δουλεύει στις κορυφαίες ομάδες. Ή σε αυτές που θέλουν την κορυφή.

Η επιστροφή του στην Παρτιζάν είναι ιστορικής σημασίας. Κατά κύριο λόγο αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όσους θέλουν να τον παρουσιάσουν ως… φραγκοφονιά που δεν έχει συναίσθημα.

Όσοι γνωρίζουμε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, είμαστε σε θέση να βεβαιώσουμε αν είναι συναισθηματικός ή όχι.

-Αν δεν ήταν θα είχε αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό, πολύ νωρίτερα όταν του έδιναν διπλάσια (από τα πάρα πολλά) χρήματα από την ΤΣΣΚΑ, την Μπαρτσελόνα και την Εφές. Στον Παναθηναϊκό είχε τα πάντα και κυρίως αγάπη και σεβασμό.

-Αν δεν ήταν θα είχε μια πολύ καλή ευκαιρία, την διετία 2003-2004 με την ομάδα στο κλειστό του Σπόρτιγκ να φύγει. Μειώθηκε το μπάτζετ, αποδέχτηκε το ρόλο της δεύτερης ταχύτητας αλλά είχε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ότι ήταν κάτι το προσωρινό.

-Για όσους ήταν μέσα στο ρεπορτάζ ξέρουν ότι η μεγαλύτερη κρίση έγινε το 2010! Και μάλιστα στη φιέστα. Ο Ομπράντοβιτς πάλι λειτούργησε συναισθηματικά.

Δε χρειάζεται να ψάξετε περισσότερο το γιατί ο Ζοτς δεν θα επιστρέψει ΠΟΤΕ στον Παναθηναϊκό. Ή μάλλον, για να μην είμαστε απόλυτοι, γιατί ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ θα επιστρέψει στον Παναθηναϊκό.

Διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος. 

Αυτή είναι η αίσθησή μου

Η σχέση που είχε δημιουργήσει ο Ζοτς με τον Παύλο και τον Θανάση (και τον Κώστα που βέβαια δεν ανακατεύτηκε ενεργά ποτέ) ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Όχι μόνο στα χρονικά του Παναθηναϊκού αλλά και του παγκόσμιου αθλητισμού.

Ήταν μια τρομερή κατάσταση όπου πριν μιλήσει ο Ζοτς, οι Γιαννακόπουλοι ήξεραν τι ήθελε.

Ήταν μια μοναδική σχέση όπου ο Ζοτς ήξερε επίσης τι ήθελαν οι Γιαννακόπουλοι, πριν καθίσουν να μιλήσουν.

Ήταν μια ΣΠΑΝΙΑ σχέση που όμοιά της αποκλείεται να υπάρξει.

Κι αν το κεφάλαιο Παναθηναϊκός έχει κλείσει (προφανώς) για τον Ζοτς, αυτό οφείλεται ακριβώς στο συναίσθημά του.

Διότι γνωρίζει ότι αυτή η ΣΧΕΣΗ όσο καλή διάθεση κι αν έχει κάποιος ΔΕ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ…

Αυτό δεν είναι συναισθηματισμός;

Στην Παρτιζάν είναι διαφορετικά τα πράγματα. Είναι η ομάδα του. Είναι η πόλη του. Εκεί μεγάλωσε, καταξιώθηκε κι αναδείχθηκε.

Ο Ζοτς λειτούργησε και πάλι συναισθηματικά. Διότι πολύ απλά επέστρεψε στη δική ΤΟΥ ομάδα. Εκεί που η καρδιά του ανήκει. Κι εκεί όπου το συναίσθημα δεν είχε φθορά, άλλωστε 2 χρόνια έμεινε προπονητής και απουσιάζει… 28!!!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ανοίξτε σαμπάνια, ο Ομπράντοβιτς στην Παρτιζάν

Ομπράντοβιτς- Παναθηναϊκός: Είναι ρεαλιστικό το σενάριο;

Παρτιζάν και Ομπράντοβιτς και πάλι μαζί

Survivor: Άννα Μαρία και Μπάρτζης τρολάρουν τη Μαλέσκου

Έγκλημα στα Γλυκά Νερά: Οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του Μπάμπη πριν το φόνο