ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Ο Θανάσης Βέγγος δεν ήταν απλώς ένας μεγάλος ηθοποιός

Έντεκα χρόνια συμπληρώνονται από τότε που ο Θανάσης Βέγγος έφυγε από κοντά μας και η Ελλάδα αποχαιρέτησε το δικό της καλό άνθρωπο. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης

Ο Θανάσης Βέγγος εξέφραζε το μέσο Έλληνα, το φιλότιμο αλλά φουκαρά που έτρωγε τις σφαλιάρες αλλά σηκωνόταν.
Ο Θανάσης Βέγγος εξέφραζε το μέσο Έλληνα, το φιλότιμο αλλά φουκαρά που έτρωγε τις σφαλιάρες αλλά σηκωνόταν.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Ο Θανάσης Βέγγος εξέφραζε το μέσο Έλληνα, το φιλότιμο αλλά φουκαρά που έτρωγε τις σφαλιάρες αλλά σηκωνόταν.

Με όπλα την τιμιότητα και τη δουλειά, ο Βέγγος ενσάρκωνε ρόλους με ένα τρόπο μοναδικό που τον καθιέρωσαν στη συνείδηση όλων των Ελλήνων. Μπορούσες να γελάς με όσα έκανε αλλά και να κλαις. Διότι δεν ήταν μόνο κωμικός. Ήταν ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ηθοποιός, με πρωτότυπα σενάρια και ξεχωριστές ατάκες.

Αεικίνητος στους ρόλους και στη ζωή αλλά κι έντιμος. Έξω από τα «κόλπα» και κάθε επιχειρηματικό ένστικτο έφτασε στο σημείο να κλείσει την εταιρεία του και «στη γαλέρα της ζωής του να τραβήξει άγριο κουπί» όπως ομολόγησε σε μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του.

Ο Βέγγος δε μιλούσε στον Τύπο, απέφευγε τις πολλές δημόσιες κουβέντες αλλά όταν τον συναντούσες δεν ήταν και τόσο δύσκολο να καταλάβεις ότι πίσω από το γέλιο που προσέφερε, κρυβόταν ένας ταλαιπωρημένος και μελαγχολικός χαρακτήρας.

Ήταν ένας κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός, που έκανε τον μεροκαματιάρη που είχε ως όνειρο (πάντα με όπλα την τιμιότητα και το φιλότιμο) να αλλάξει τη ζωή του και να αποφύγει τις κακοτοπιές, τους κακούς συμβούλους και τους απατεώνες που βρίσκονταν γύρω του.

Όμως αυτό δε γινόταν απαραίτητα με την κωμωδία.

Ταινίες όπως «ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» ή «Θανάση πάρε τ’ όπλο σου» αποκάλυψαν περίτρανα όχι μόνο το τεράστιο υποκριτικό ταλέντο του αλλά και τις κοινωνικοπολιτικές του ανησυχίες.

https://youtu.be/zDnCUCIj0K0?t=22

Ήταν «πολύ μπροστά» στη σκέψη του.

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν ο καλός μας άνθρωπος. Σαν την ατάκα που χρησιμοποιούσε συχνά

Όπως είχα διαβάσει (διότι αυτά ήταν πράγματα τα αντιλαμβάνεσαι μόνο αν είσαι ειδικός) οι ταινίες του ως «Πράκτωρ Θου Βου» θεωρούνται σκηνοθετική και σεναριακή αποθέωση με τον τρόπο που εναλλάσσονταν οι σκηνές, κάτι που δεν ήταν σύνηθες τότε στην Ελλάδα αλλά γινόταν μόνο στις μεγάλες ευρωπαϊκές ταινίες.

https://youtu.be/P1ZZNl94PR8?t=1

Τελειομανής και ανήσυχο πνεύμα ο Βέγγος προσπαθούσε να κάνει το καλύτερο, να δίνει τους καλύτερους μισθούς και τελικά αυτό του στοίχησε καθώς άλλοι με μεγαλύτερο επιχειρηματικό πνεύμα θα είχαν πλουτίσει.

Δεν έχει σημασία όμως αυτό! Το ότι ο Θανάσης Βέγγος έμεινε στην αιωνιότητα χάρη στην αγάπη των Ελλήνων (κατά γενική ομολογία θα μπορούσε να έχει κάνει μεγάλη διεθνή καριέρα) πιθανότατα να είναι κι αυτό που ήθελε και του άξιζε: Αγάπη, σεβασμός και μνήμη.

https://youtu.be/EC-5r0IjGF0?t=2

Exit mobile version