Ακόμα και στο «αντίο» του, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ανέδειξε τις πλέον σημαντικές αξίες που αποτελούν και το μυστικό για μια ευτυχισμένη κι επιτυχημένη ζωή: Την αγάπη και τον σεβασμό.
Εχει σημασία, λέτε, ποιοί ήταν εκεί; Εστω κι αν στην Ελλάδα έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε…πρωτοφανή και ειδησάρες πρώτου μεγέθους τα αυτονόητα, σημασία δεν έχει το… ποιοί αλλά το «γιατί». Αν αναζητηθεί αυτό- και η απάντηση δεν είναι καθόλου δύσκολη- τότε όλα συμπληρώνονται.
Ηταν εκεί, όσοι ήταν, όποιοι ήταν, διάσημοι και άσημοι, επώνυμοι και ανώνυμοι, φίλοι, γνωστοί ή και άγνωστοι, Παναθηναϊκοί ή… αντίπαλοι ακριβώς επειδή τον αγαπούσαν και τον σέβονταν. Ο,τι ακριβώς είχε συμβεί και με τον αδερφό του, Παύλο.
Ούτε επειδή έπρεπε, ούτε για δημόσιες σχέσεις. Από αγάπη, αναγνώριση και σεβασμό. Από τις περιπτώσεις που λες «δεν υπάρχει περίπτωση να λείψω».
Υπάρχει τίποτα πιο όμορφο;
Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ταξιδεύει πλέον προς την αιωνιότητα, προς αντάμωση των αγαπημένων του Παύλου και Κώστα και της λατρεμένης του Βασιλικής. Η οικογένειά του βιώνει την θλίψη από την απώλεια του συζύγου, πατέρα και παππού. Ο εκλιπών δεν ήταν, άλλωστε, απ’ εκείνους που περνούσαν απαρατήρητοι. Αεικίνητος, γεμάτος ενέργεια και πάθος για τη ζωή, άνθρωπος βαθύτατα συναισθηματικός και χιουμορίστας, καλόκαρδος και ανοιχτός. Η απουσία του είναι πολύ έντονη.
Ομως, για σκεφτείτε κάτι: Υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να σε αγαπούν και να σε σέβονται; Κι αυτό να το έχεις κατακτήσει, όχι να το επιβάλλεις. Διότι πολύ απλά δεν επιβάλλεται. Κι όταν επιβάλλεται είναι κάτι άλλο, πιθανότατα φόβος και όχι αγάπη ή σεβασμός.
Ακούμπησε όλη η ιστορία
Οταν η τελετή έλαβε τέλος, αυθόρμητα έγραψα στον λογαριασμό μου στα social media ότι «επάνω στο φέρετρο του Θανάση ακούμπησε όλος ο Παναθηναϊκός, όλη η ιστορία 111 ετών». Είναι απόλυτα εύστοχο το σύνθημα που φωνάζουν οι φίλοι της ομάδας γιατί ο εκλιπών, όπως και ο αδερφός του που ασχολήθηκαν με πάθος με τον Παναθηναϊκό, εξέφρασαν τα ιδανικά του συλλόγου: Αγάπη, αφοσίωση, δουλειά, ανιδιοτέλεια και πίστη στην Παναθηναϊκή ιδέα. Κι όπως έχω ξαναγράψει, χτίσιμο επάνω στην αγάπη για την ομάδα και τον σύλλογο και όχι σε μίσος για τον αντίπαλο.
Αντί επιλόγου
Μετά από όλα τα παραπάνω, λοιπόν, αντί επιλόγου θα χρησιμοποιήσω τον τίτλο μου: «Θανάσης Γιαννακόπουλος: Παναθηναϊκός»! Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον αδερφό του Παύλο. Πλέον έχουν περάσει στην αιωνιότητα, έχουν εξασφαλίσει την υστεροφημία τους κι έχουν αφήσει βαριά κληρονομιά, αγάπης, δημιουργίας, επιτυχίας και αυτοσεβασμού στην επόμενη γενιά.