Με το πένθος από την τραγωδία στα Τέμπη να έχει απλώσει το μαύρο πέπλο του σε όλη την Ελλάδα, καλούμαστε άπαντες να λάβουμε αποφάσεις.
Τα Τέμπη μπορούν να γίνουν μνημείο ανθρωπιάς και Δικαιοσύνης, αρκεί να ακούσουν τη φωνή μας. Συγχωρέστε με που δεν ασπάζομαι τα όσα λέγονται περί «σιωπής» όλες αυτές τις ώρες. Έχω εντελώς αντίθετη άποψη.
Πρέπει να μας ακούσουν. Πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι, ότι δεν τους ανήκει η χώρα, ότι έχουμε δικαιώματα.
Ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί. Ότι αξίζουμε κάτι καλύτερο από το να είναι η ζωή μας αφημένη στην τύχη.
Ότι δε μπορούν, ούτε κι έχουν το δικαίωμα να μας υποτιμούν και να θεωρούν ότι με την επικοινωνία θα ασκήσουν πολιτική και εξουσία.
Πρέπει να μπει ένα τέλος. Πολιτισμένα. Στο πλαίσιο της Δημοκρατίας. Χωρίς ακρότητες, χωρίς «μπαχαλάκηδες» που είτε από ανοησία είτε επιτηδευμένα θα προσπαθήσουν να μας το χαλάσουν και να στρέψουν αλλού το ενδιαφέρον του κόσμου.
Το χρωστάμε στις ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη. Θα πρέπει να φωνάξουμε, να μας ακούσουν, να αισθανθούν ότι υπάρχουμε. Και να μη μας θυμούνται μόνο όταν έρχονται εκλογές.
Καμία σιωπή, λοιπόν! Η σιωπή δε σημαίνει απαραίτητα σεβασμός! Αφήστε τους να κρίνουν απεργίες και να πουλάνε πνεύμα! Τη δουλειά τους κάνουν. Κι εμείς πρέπει να κάνουμε τη δική μας.
Πως ακριβώς θα απαιτήσουμε καλύτερες ημέρες; Τι ακριβώς θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας; Ποιος είναι τελικά ο προορισμός μας αν δε φτιάχνουμε κάτι καλύτερο για εμάς και για τις επόμενες γενιές;
Πόσο θα ανεχόμαστε να μας κοροϊδεύουν και να ακούμε πράγματα που ξεπερνούν κάθε λογική, από ανθρώπους- μάλιστα- που αποκαλούνται πολιτικοί ή δημοσιογράφοι;
Γιατί στο «βωμό» της εξουσίας, της επικοινωνίας και του κέρδους θα πρέπει να ανεχόμαστε τη θυσία συνανθρώπων μας;
Αν πραγματικά έχουμε ένα χρέος απέναντι στις ψυχές που φτερούγισαν από τα Τέμπη προς τον ουρανό, αυτό είναι να φωνάξουμε, να αντιδράσουμε, να απαιτήσουμε Δικαιοσύνη.
Ο λαός έχει δύναμη. Αρκεί να την καταλάβει.
Καμία σιωπή, λοιπόν. Με εξαίρεση τα αηδιαστικά κομματόσκυλα στο Twitter φυσικά