Σε ένα ματς Κυπέλλου, με την πρόκριση εξασφαλισμένη, αλλαγές και ελάχιστα κίνητρα για τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, χώρος για αμιγώς αγωνιστικά συμπεράσματα σπανίως προσφέρεται.
Ωστόσο στο ματς του Βόλου, η Ένωση φανέρωσε ξανά την ανάγκη απόκτησης χαφ που θα πρέπει να συντελεστεί το ταχύτερο δυνατό. Μία από τις αποδείξεις, οι αμέτρητες φορές που οι ποδοσφαιριστές της γύρισαν την μπάλα στον Τσιντώτα στο πρώτο ημίχρονο, αδυνατώντας να παράξουν κάθετο παιχνίδι.
Γι’αυτό δεν παίζει τόσο ρόλο η δυναμικότητα του αντιπάλου, ο οποίος δεν είχε κάποια εξεζητεμένη αμυντική διάταξη. Η εν λόγω αδυναμία ήταν γενικότερα σύμπτωμα στον τρόπο της ανάπτυξης των «κιτρινόμαυρων» από τον άξονα το τελευταίο διάστημα.
Ο κεντρικός μέσος λείπει και αυτό πιθανότατα θα είναι εμφανές, ειδικά με τον παραμερισμό του Σιμόες και την αποθεραπεία των Γαλανόπουλου- Άλεφ, ακόμα και στο οικογενειακό… δίτερμα.
Η παρουσία ενός παίκτη που να προωθεί την μπάλα κάθετα ή διαγώνια με κατεύθυνση προς την περιοχή του αντιπάλου και όχι τάση να τη γυρίζει κάθε τρεις και λίγο στους αμυντικούς, είναι ποδοσφαιρικά αναπόφευκτη.
Και σε αυτή την παρουσία θα πρέπει να στηριχτεί η πρωταθλήτρια Ελλάδος, προκειμένου να παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο στον δεύτερο γύρο και να φτάσει στους στόχους που έχουν επαναπροσδιοριστεί.
Οι διεργασίες μπορεί να γίνονται εβδομάδες τώρα, αλλά τα αποτελέσματα, καλώς ή κακώς αγνοούνται. Ο μέσος που θα έπρεπε να βρίσκεται στην Αθήνα ήδη από τις 15 Δεκεμβρίου δεν υπάρχει στα Σπάτα και ο χρόνος κυλάει αντίστροφα.
Κι αν χωρίς εξτρέμ η φετινή χρονιά ενδεχομένως και να βγαίνει χωρίς περαιτέρω προβλήματα, χωρίς κεντρικό μέσο και έναν «κόφτη» δίπλα του, οι αλχημείες θα πρέπει να εναλλάσσονται με χειρουργική ακρίβεια από τον Μαρίνο Ουζουνίδη για να υπερκεράσουν κάτι που φαντάζει νομοτελειακό: την κατάρρευση στη μεσαία γραμμή και κατ’ επέκταση στο ανασταλτικό και δημιουργικό στήσιμο της ΑΕΚ.