Αν νιώθεις ότι το ρύζι σου έχει προσωπική βεντέτα μαζί σου, μην ανησυχείς. Δεν είσαι μόνος. Πολλοί έχουν βρεθεί στη θέση σου, να ξεκινούν με όνειρα για ένα τέλειο σπυρωτό πιλάφι και να καταλήγουν με μια άμορφη μάζα που θυμίζει παιδική κρέμα. Ή, από την άλλη, να θέλουν να φτιάξουν έναν ωραίο, ζεστό λαπά και να καταλήγουν με μια άβολα στεγνή, τραγανή έκδοση του πιάτου.
Το μυστικό κρύβεται στο νερό
Αν θέλεις σπυρωτό ρύζι, η αναλογία νερού προς ρύζι πρέπει να είναι 1:1,5 ή 1:2, ανάλογα με την ποικιλία. Αν όμως θες λαπά, εκεί η ποσότητα νερού απογειώνεται. Χρειάζεσαι τουλάχιστον 4 φλιτζάνια νερό για κάθε φλιτζάνι ρύζι, αν θέλεις να βγει σωστά.
Το ανακάτεμα κάνει τη διαφορά
Αν θέλεις σπυρωτό ρύζι, ξέχνα το ανακάτεμα. Αν αρχίσεις να το παλεύεις με την κουτάλα λες και είναι μαγειρικό reality, το άμυλο θα αρχίσει να διαλύεται και το αποτέλεσμα θα είναι κολλώδες. Από την άλλη, για λαπά, ανακάτευε συνέχεια. Το άμυλο που απελευθερώνεται είναι αυτό που θα το κάνει πιο κρεμώδες και ωραίο.
Η σωστή ποικιλία ρυζιού
Το μπασμάτι και το καρολίνα είναι υπέροχα για σπυρωτό ρύζι, αλλά αν δοκιμάσεις να τα κάνεις λαπά, μάλλον θα απογοητευτείς. Για πραγματικό λαπά, προτίμησε γλασέ ρύζι – είναι αμυλώδες και ιδανικό για χυλωτή υφή.
Καπάκι ή όχι καπάκι;
Για σπυρωτό ρύζι, κλείσε το καπάκι και μην το σηκώνεις κάθε δύο λεπτά να τσεκάρεις. Άφησέ το να σιγοβράσει μέχρι να απορροφήσει όλο το νερό. Αντίθετα, αν θες λαπά, άφησε το καπάκι μισάνοιχτο για να μπορείς να ελέγχεις την ποσότητα νερού και να το ανακατεύεις άφοβα.
Σωστή θερμοκρασία: Μην το βασανίζεις
Για σπυρωτό ρύζι, μόλις πάρει βράση, χαμήλωσε τη φωτιά και άσε το να σιγομαγειρευτεί. Αν το έχεις σε δυνατή φωτιά, το νερό θα εξατμιστεί πολύ γρήγορα και θα σου μείνει μισομαγειρεμένο. Για λαπά, μπορείς να κρατήσεις μια μέτρια φωτιά και να συμπληρώνεις νερό αν χρειαστεί.
Άρα, αν το ρύζι σου βγαίνει πεισματικά αντίθετο από αυτό που θέλεις, το μυστικό είναι στο νερό, το ανακάτεμα, την ποικιλία και τη θερμοκρασία. Ίσως το ρύζι δεν σε μισεί τελικά – απλά σου ζητά λίγη παραπάνω προσοχή.