Ήρωας! Το όνομα του θα μείνει για πάντα στην ιστορία. Με πελώρια γράμματα. Αιματοβαμμένα. Γιώργος Κατσάνης. Έπεσε πάνω στο καθήκον. Στο ιερό καθήκον.
Χρειάστηκε μία στιγμή. Και ο Ταγματάρχης Πεζικού, Γιώργος Κατσάνης έχασε τη ζωή του. Στην Κύπρο, στις 21 Ιουλίου 1974. Μαχόμενος την τουρκική εισβολή. Τον διαβόητο «Αττίλα». Η μισή Κύπρος χάθηκε σε μία ανάσα. Χαμένες ζωές, χαμένες πατρίδες.
Αποτέλεσμα της ελληνικής πολιτικής αστάθειας. Περίεργες εκείνες οι ημέρες του 1974. Και στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Ο Κατσάνης έχασε τη ζωή του από έναν σκοπευτή.
Η θέση του μυστική. Όπως πρέπει να είναι. Σε τυφλό σημείο. Κανείς δεν μπορούσε να τον δει. Και ενώ ο Γιώργος Κατσάνης εφορμούσε, με την υποστήριξη άλλων τεσσάρων στρατιωτών, το κορμί έπεφτε νεκρό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σωκράτης Γκιόλιας: «Αυτός ο στρατιώτης δεν θα δει το Euro 2008. ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ…». Πιο επίκαιρο από ποτέ!
Η μάχη συνεχίστηκε, αλλά το άψυχο κορμί του έμεινε εκεί. Οι συμπολεμιστές του δεν κατάφεραν να το ανακτήσουν. Ένας ήρωας χάθηκε.
Και βρήκε την ελάχιστη δικαίωση 46 χρόνια αργότερα. Μόλις τον Φεβρουάριο του 2020 έγινε η κηδεία του. Ένα μήνα νωρίτερα, τα οστά του βρέθηκαν σε έναν ομαδικό τάφο! Αναγνωρίστηκαν με τη μέθοδο του DNA. Και ένας ήρωας βρήκε την ανάπαυσή του…
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα απ’ όσα έγραψε ένας από τους στρατιώτες που ήταν στο πλευρό του την 21η Ιουλίου.
«Ο αείμνηστος Γεώργιος Κατσάνης πέρασε την πύλη των αθανάτων. Πίστεψε στην ελευθερία της Κύπρου κι έχυσε το αίμα του.
Γι’ αυτό, αιώνια θα σ’ ευγνωμονούμε. Σου χρωστάμε την Κερύνεια ελεύθερη. Το σπουδαιότερο, οφείλουμε την ταφή σου.
Συγχώρησέ μας για την εγκατάλειψη του άψυχου κορμιού σου. Σ’ αφήσαμε ψηλά στον Πενταδάκτυλο, ανάμεσα στις άγριες κορφές του Αγίου Ιλαρίωνα, στα χέρια των Τούρκων. Πίστεψέ μας, πραγματικά προσπαθήσαμε, μα δεν τα καταφέραμε.
Φάνηκες κατά πολύ ανώτερός μας. Ελπίζουμε η ψυχή σου να μας συγχωρέσει.
Αιωνία ας είναι η μνήμη σου!»