Έβαλε το πρώτο γκολ στην ιστορία του Μουντιάλ και μετά συνέχισε να δουλεύει στο εργοστάσιο σαν να μην έγινε τίποτα.
Ήταν ο πρώτος που σκόραρε σε Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά δεν έλαβε τιμές, ούτε χρήματα. Ένας εργάτης που γύρισε στο εργοστάσιο του σαν να μην έγινε τίποτα.
Ήταν 13 Ιουλίου 1930, στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας, όταν ο Λουσιέν Λοράν έγραψε το όνομά του σε μια γραμμή που δεν θα ξαναγράφονταν ποτέ. Έβαλε το πρώτο γκολ σε Μουντιάλ, φορώντας τη φανέλα της Γαλλίας απέναντι στο Μεξικό. Το 1–0 μπήκε από δικό του πόδι, κι όμως η ζωή του δεν άλλαξε. Δεν έγινε διάσημος. Δεν έγινε πλούσιος.
Ο Λοράν δεν ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ήταν εργάτης σε εργοστάσιο αυτοκινήτων στη Γαλλία. Ο εργοδότης του τού έδωσε άδεια για να πάει στο Μουντιάλ, αλλά με τον όρο να επιστρέψει αμέσως μετά. Και έτσι έγινε. Ούτε πριμ, ούτε τιμές, ούτε διαφημίσεις. Μόνο μια θέση πίσω στις μηχανές.
Η Γαλλία κέρδισε εκείνο το πρώτο παιχνίδι 4–1, όμως δεν προχώρησε μακριά. Ο Λοράν έπαιξε σε ακόμα ένα ματς, και μετά σιώπησε από την ιστορία. Το όνομά του αναφερόταν σποραδικά, μόνο από ανθρώπους που ήξεραν να ψάχνουν. Δεν έγινε σύμβολο, όπως ο Πελέ, ούτε θρύλος όπως ο Μαραντόνα. Έγινε σκιά.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησε για τη Γαλλία, συνελήφθη από τους Γερμανούς και πέρασε καιρό ως αιχμάλωτος πολέμου. Όταν γύρισε, η ζωή του συνεχίστηκε όπως πριν. Μεροκάματο, σιωπή, απλή ζωή. Καμία αναγνώριση από τη FIFA. Κανένα χρυσό παπούτσι. Ούτε ένα μετάλλιο.
Ήταν ήδη ηλικιωμένος όταν άρχισαν να τον θυμούνται κάποιοι ιστορικοί του ποδοσφαίρου. Και ακόμη και τότε, οι τιμές που του απέδωσαν ήταν λιγοστές. Η FIFA τού έδωσε ένα μετάλλιο… μισό αιώνα αργότερα. Στα 90 του χρόνια. Λες και το γκολ του ήταν κάτι ξεχασμένο, που τώρα απλώς εξυπηρετούσε το αφήγημα.
Πέθανε το 2005, σε ηλικία 97 ετών, σχεδόν άγνωστος στον κόσμο που παρακολουθούσε φανατικά τα Μουντιάλ. Ήταν όμως εκείνος που άνοιξε την αυλαία. Εκείνος που έδωσε το πρώτο σήμα. Και κανείς δεν του κράτησε θέση στο προσκήνιο.
Σήμερα, λίγοι γνωρίζουν το όνομά του. Το πρώτο γκολ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου μπήκε από έναν ήσυχο, σεμνό εργάτη, που ούτε φώναξε, ούτε πλούτισε. Μόνο έτρεξε και σήκωσε τα χέρια στον ουρανό.