Γιατί οι πιλότοι στον πόλεμο έχουν πάνω τους χρυσά νομίσματα; Το ίδιο και οι κατάσκοποι της CIA.
Κατάσκοποι της CIA, πιλότοι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μονάδες ειδικών επιχειρήσεων κουβαλούν χρυσό πάνω τους. Γιατί; Γιατί πίσω από τις εχθρικές γραμμές, ο χρυσός σώζει ζωές.
Δεν είναι σύμβολο, ούτε φετίχ. Είναι νόμισμα. Και μάλιστα, το μόνο νόμισμα που λειτουργεί όταν όλα έχουν καταρρεύσει. Στον πόλεμο, όταν ένας πιλότος καταρρίπτεται πίσω από εχθρικές γραμμές, ή όταν ένας κατάσκοπος της CIA απομονώνεται σε εχθρικό έδαφος, δεν έχει καμία σημασία τι λέει το διαβατήριο ή πόσα ψηφιακά χρήματα έχει στον τραπεζικό του λογαριασμό. Αυτό που έχει σημασία είναι αν μπορεί να πληρώσει, να εξαγοράσει, να σωθεί. Και ο χρυσός, χιλιάδες χρόνια τώρα, σώζει.
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Αμερικανοί πιλότοι που πετούσαν πάνω από την Ευρώπη ή τον Ειρηνικό, συχνά κουβαλούσαν πάνω τους μικρές ποσότητες χρυσού. Συνήθως επρόκειτο για χρυσά νομίσματα — τα βρετανικά sovereigns ήταν τα πιο συνηθισμένα. Δεν ήταν στρατιωτική τυποποίηση, ήταν μέτρο επιβίωσης. Αν έπεφταν πίσω από τις γραμμές του εχθρού, αυτά τα νομίσματα μπορούσαν να εξαγοράσουν σιωπή, να πληρώσουν οδηγούς ή να ανοίξουν δρόμο στη μαύρη αγορά. Ο χρυσός ήταν η μόνη παγκόσμια γλώσσα σε περιοχές που δεν μιλούσαν καν.
Οι Βρετανοί, πιο οργανωμένοι σε αυτό, είχαν εφοδιάσει τους πιλότους της RAF με κανονικά survival kits που περιλάμβαναν χρυσό, πυξίδα, μεταξωτούς χάρτες και ξυραφάκια. Ακόμα και τα κουμπιά της στολής τους ήταν κομμάτια του σχεδίου διαφυγής. Πίσω από κάθε μεταξωτό φουλάρι κρυβόταν ένας χάρτης διαφυγής τυπωμένος με ανεξίτηλο μελάνι.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι πράκτορες της CIA που δρούσαν σε εχθρικά καθεστώτα κουβαλούσαν συχνά κι αυτοί μικρές ποσότητες χρυσού ή διαμαντιών ραμμένες μέσα στα ρούχα τους. Αν έπρεπε να διαφύγουν χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα και χωρίς εφεδρείες, ο χρυσός ήταν η τελευταία τους ελπίδα να πληρώσουν έναν οδηγό, να περάσουν ένα σύνορο ή να εξαγοράσουν τη ζωή τους.
Ακόμα και σήμερα, οι πιο απόρρητες μονάδες ειδικών επιχειρήσεων έχουν μερικές φορές εξοπλισμό διαφυγής που περιλαμβάνει πολύτιμα μέταλλα. Όχι για την αξία τους. Αλλά για την παγκόσμια δυνατότητα του χρυσού να ανοίγει πόρτες, στόματα και σύνορα. Ο πόλεμος μπορεί να αλλάξει, αλλά οι άνθρωποι πάντα είχαν την ίδια αδυναμία στον χρυσό.
Ο χρυσός στις τσέπες τους δεν ήταν στολίδι. Ήταν το τελευταίο εισιτήριο για να γυρίσουν ζωντανοί.