Η Ελληνική Γλώσσα διαθέτει αρκετά μοναδικά χαρακτηριστικά.
Υπάρχει τεράστιο σώμα γραπτού λόγου από κάθε εποχή. Αρχαία ελληνικά, ελληνιστικά, βυζαντινά, καθαρεύουσα, δημοτική, νέα ελληνικά.
Πολλές λέξεις και έννοιες διατηρούνται με μικρές φωνολογικές αλλαγές. Όπως π.χ. ἥλιος → ήλιος.
Είναι διακριτή η γραμματική πτώσεων. Ονομαστική, γενική, αιτιατική, κλητική. Λίγες γλώσσες τη διατηρούν. Υπάρχουν δύο γένη με ενδιάμεσο (ουδέτερο). Αλλά και έντονη μορφολογική ποικιλία στα ρήματα.
Σημαντικό και το πλούσιο λεξιλόγιο με αφηρημένες έννοιες ήδη από την αρχαιότητα.