Η μάχη με τα κουνέλια, ίσως το πιο ντροπιαστικό περιστατικό του αυτοκράτορα που δεν μαθαίνουμε στο σχολείο
Τον φοβήθηκαν στρατηγοί και βασιλιάδες. Αλλά όταν ήρθαν τα κουνέλια, ο Ναπολέων τράπηκε σε φυγή. Μια ντροπιαστική και απολύτως αληθινή στιγμή που δεν μαθαίνουμε στο σχολείο.
Ήταν Ιούλιος του 1807 και ο Ναπολέων είχε μόλις υπογράψει τις Συνθήκες του Τιλσίτ. Μετά από αλλεπάλληλες νίκες ενάντια στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, είχε φτάσει στο απόγειο της εξουσίας του. Ήταν ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της ηπείρου. Κανένας στρατός δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Μέχρι που βρέθηκε αντιμέτωπος με… μια στρατιά από κουνέλια.
Για να γιορτάσει τη νίκη, ο αρχηγός του επιτελείου του, Αλεξάντρ Μπερτιέ, του ετοίμασε ένα βασιλικό κυνήγι λαγών στην ύπαιθρο. Δεν ήθελε να ρισκάρει αποτυχία, κι έτσι δεν βασίστηκε στην τύχη: αντί να ψάχνουν στην εξοχή, οργάνωσε το κυνήγι με σίγουρη λεία. Αγόρασε εκατοντάδες —κάποιες μαρτυρίες λένε και 3.000— κουνέλια από κοντινά εκτροφεία, ώστε να τα απελευθερώσουν την κατάλληλη στιγμή και να ξεκινήσει το “θέαμα”.
Οι υπηρέτες άνοιξαν τα κλουβιά και τα κουνέλια απελευθερώθηκαν στο λιβάδι. Ο Ναπολέων στάθηκε αγέρωχος με το τουφέκι του, έτοιμος για τη μεγάλη έναρξη. Όμως κάτι πήγε πολύ στραβά. Τα κουνέλια δεν έτρεξαν να σωθούν. Έτρεξαν προς αυτόν.
Στην αρχή όλοι γέλασαν. Ήταν αστείο να βλέπεις τόσα κουνέλια να ορμάνε πάνω σε έναν στρατιωτικό αυτοκράτορα. Ύστερα το αστείο έγινε πανικός. Τα κουνέλια, εξημερωμένα και πεινασμένα, είχαν συνδέσει τον άνθρωπο με την τροφή. Δεν έβλεπαν κυνηγούς. Έβλεπαν… τους ταΐζοντές τους.
Ο Ναπολέων περικυκλώθηκε. Προσπάθησε να τα διώξει. Οι φρουροί του τα χτυπούσαν με μπαστούνια. Κάποιοι έριξαν προειδοποιητικά πυρά. Τίποτα δεν τα σταματούσε. Ο ίδιος ο Ναπολέων χρειάστηκε να αποχωρήσει κυνηγημένος, ανεβαίνοντας έντρομος στην άμαξα για να ξεφύγει από τα τρωκτικά.
Το περιστατικό καταγράφηκε από στρατιώτες, αυλικούς και μέλη της συνοδείας. Ήταν μια ντροπιαστική στιγμή για έναν άντρα που είχε υποτάξει βασιλείς και λαούς, μόνο για να ηττηθεί από λάθος προμήθεια κουνελιών. Δεν ήταν άγρια — ήταν κατοικίδια. Και ήταν πολύ πεινασμένα.
Το γεγονός δεν καταγράφεται στα σχολικά εγχειρίδια. Κι όμως, είναι από τα πιο γνωστά ανέκδοτα στις βιογραφίες του Ναπολέοντα, που επιβεβαιώνονται από πηγές της εποχής. Η “μάχη με τα κουνέλια” δεν του στοίχισε την καριέρα, αλλά του άφησε μια αστεία —και εντελώς πραγματική— κηλίδα στην αυτοκρατορική του εικόνα.