Είπαν πως θα την βομβάρδιζαν αν ήταν γέφυρα. Την έφτιαξαν κάτω απ’ τη θάλασσα για να σωθεί η Ήπειρος.

Από την αρχαιότητα μέχρι το 2002, για να περάσεις από την Πρέβεζα στο Άκτιο, περίμενες φέρι μποτ. Ταλαιπωρία, αναμονή, χειμωνιάτικη θαλασσοταραχή, νυχτερινή απουσία δρομολογίων και καλοκαιρινά κομφούζιο. Μόλις 600 μέτρα νερού έκοβαν την Ήπειρο από την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά για δεκαετίες ήταν αδιάβατα. Η γέφυρα ήταν ένα όνειρο. Αλλά το όνειρο αυτό, το πήρε ο βυθός.

Το 1991, ενώ η Γιουγκοσλαβία διαλυόταν και η επιχείρηση “Καταιγίδα της Ερήμου” έβλεπε αμερικανικά αεροπλάνα να απογειώνονται από το ΝΑΤΟϊκό Άκτιο, οι πρώτες επίσημες μελέτες του ΥΠΕΧΩΔΕ απέκλεισαν τη γέφυρα. Αντί αυτής, ανακοίνωσαν ότι η ζεύξη θα γίνει υποθαλάσσια. Κάποιοι στον Τύπο μίλησαν καθαρά: ήταν θέμα στρατιωτικής ασφάλειας. Μια καλωδιακή γέφυρα ήταν στόχος. Μια σήραγγα, όχι.

Το αεροδρόμιο του Ακτίου φιλοξενούσε τα AWACS, τα ιπτάμενα ραντάρ των ΗΠΑ. Ήταν από τα πιο κρίσιμα σημεία επιτήρησης για τις επιχειρήσεις στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Εν μέσω μιας εποχής με αλλεπάλληλους πολέμους και αβέβαιες συμμαχίες, το να περνά στρατιωτικό φορτίο με ασφάλεια ήταν ζήτημα εθνικής πολιτικής. Γι’ αυτό και κάποιοι είπαν ότι η σήραγγα δεν φτιάχτηκε απλώς για τα αυτοκίνητα. Φτιάχτηκε για να σωθεί η Ήπειρος.

Και δεν ήταν μόνο οι στρατιωτικοί λόγοι. Οικολογικές ενστάσεις ακούστηκαν για τα φώτα και τον θόρυβο μιας εναέριας γέφυρας που θα διέσχιζε τον υγροβιότοπο του Αμβρακικού. Όλα αυτά δημιούργησαν έναν αόρατο συνασπισμό που βούλιαξε τη γέφυρα στα χαρτιά. Στη θέση της, γεννήθηκε η πιο ακριβή σήραγγα στην Ελλάδα μετά τη Ρίο-Αντίρριο.

Το 1995 ξεκίνησαν τα έργα. Το 1999 η σήραγγα ήταν σχεδόν έτοιμη. Όμως η αντίσταση ήρθε ξανά – αυτή τη φορά όχι από τον ουρανό, αλλά από τους κατοίκους του Παντοκράτορα. Προσφυγές στο ΣτΕ, ασφαλιστικά μέτρα, μπλοκαρίσματα. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονταν για τις απαλλοτριώσεις. Το έργο καθυστέρησε ξανά, αλλά τελικά, το 2002, η σήραγγα εγκαινιάστηκε.

Στο άνοιγμά της, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης δήλωσε ότι «η Ελλάδα μπορεί, η Ελλάδα προχωρά». Αλλά ποτέ δεν εξήγησε κανείς γιατί άλλαξε ο σχεδιασμός από γέφυρα σε σήραγγα. Κι όμως, οι περισσότεροι το ήξεραν. Ήταν για να μη βομβαρδιστεί. Ήταν για να περάσει ο στρατός. Ήταν για να μη σπάσει ποτέ ο κρίκος που ένωνε την Ήπειρο με τον Νότο.