Δυστύχημα στα Τέμπη: «Δεν ξέρουμε που θα φτάσει ο αριθμός, τα περισσότερα είναι νέα παιδιά, είναι τραγικό», λέει η ιατροδικαστής

Τραγωδία στα Τέμπη: Δεν υπάρχουν λόγια ικανά να περιγράψουν τον αβάσταχτο πόνο των οικογενειών που είτε βιώνουν το μαρτύριο να είναι ακόμα αγνοούμενοι οι δικοί τους άνθρωποι, είτε καλούνται να αναγνωρίσουν τις σωρούς τους. Νέα παιδιά 18 έως 30 ετών, κατά κύριο λόγο, είδαν το νήμα της ζωής τους να κόβεται τόσο τραγικά, από ένα ανθρώπινο λάθος άλλα και ένα εγκληματικό κράτος με διαχρονικές ευθύνες που άφησε το σιδηροδρομικό δίκτυο σε κατάσταση εγκατάλειψης.

Τα όσα είπε στον ΣΚΑΪ η ιατροδικαστής Ρουμπίνη Λεονταρή, που συμμετέχει στο κλιμάκιο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης που βρίσκεται στη Λάρισα συγκλονίζουν:

«Το κακό είναι ότι συνεχίζουν να έρχονται σοροί, συνεχίζεται το έργο ανάσυρσης σορών από το χώρο», είπε και πρόσθεσε ότι «αυτή τη στιγμή έχουμε 36 νεκρούς  (σ.σ. πλέον έχουν φτάσει τους 42 και αναμένεται να αυξηθεί το νούμερο)… πριν λίγο έφεραν σορό πάλι, δυστυχώς δεν ξέρουμε πού θα φτάσει ο αριθμός … δυστυχώς τα περισσότερα είναι νέα παιδιά, είναι τραγικό … Κάθε άνθρωπος έχει την αξία του όποια ηλικία και να έχει, αλλά με νέα παιδιά είναι ακόμη πιο συγκλονιστικό, μια εικόνα φοβερή … δεν απέχει πολύ από το δυστύχημα των Τεμπών, όπου εκεί είχαμε 21 νέα παιδιά … ήμουν εδώ … όπως και του Μαλιακού … είχαμε την ατυχία να χειριστούμε και αυτό».

Η κ. Λεονταρή περιέγραψε την εξαιρετικά μακάβρια άλλα και επίπονη διαδικασία στην οποία εμπλέκεται και το κλιμάκιο μαζικών καταστροφών της ΕΛΑΣ: «Βρισκόμαστε στο στάδιο ταυτοποίησης των σορών και με DNA και με μακροσκοπική εικόνα … είμαστε διατεθειμένοι να μείνουμε και το βράδυ και αύριο μέχρι να τελειώσουμε τις νεκροτομές, να παραλάβουν οι συγγενείς τους οικείους τους … υπάρχει συγκεκριμένο πρωτόκολλο μαζικών καταστροφών … ακόμη και σε περιστατικά που είναι αναγνωρίσιμα θα τηρηθεί η μέθοδος του DNA … είναι το κλιμάκιο της ΕΛΑΣ που προβαίνει σε αυτή τη διαδικασία … εμείς με το που θα γίνει η ταυτοποίηση των σορών θα προχωρούμε στις νεκροψίες-νεκροτομές».

Ο διευθυντής της Ορθοπεδικής Κλινικής του νοσοκομείου της Λάρισας Κωνσταντίνος Μπαργιώτας έδωσε από τη πλευρά του μια ακόμα σοκαριστική μαρτυρία για όσα συγκλονιστικά έζησε ο ίδιος το βράδυ του δυστυχήματος. «Το βράδυ η πίεση ήταν τεράστια, σε δύο γραμμές, επειδή είχαμε και την ιατροδικαστική υπηρεσία εδώ. Είχαμε συνεχή ροή πτωμάτων από ένα σημείο και μετά», είπε στον ΣΚΑΪ. Και πρόσθεσε ότι: «Χτες το βράδυ, ένας από τους ειδικευόμενούς μου που είναι Παλαιστίνιος και έχει μεγαλώσει στη Γάζα, μου είπε κάποια στιγμή “έχω 12 χρόνια να πάνω στη Γάζα, την θυμήθηκα σήμερα το βράδυ”».

Δεκάδες άνθρωποι που επιβιβάστηκαν εχθές το βράδυ στο Intercity που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη, είχαν την εντύπωση πως χρησιμοποιούν το πιο ασφαλές μέσο μεταφοράς, και τελικά έδωσαν ραντεβού με τον θάνατο ή με την εντατική. Αδιανόητο το πώς μπορεί να κοπεί το νήμα της ζωής, ειδικά αν ζεις σε μια χώρα που πολύ λίγα πράγματα λειτουργούν όπως πρέπει.

Νέοι άνθρωποι, νεκροί που πέθαναν εντελώς άδικα και θα προστεθούν στις τραγικές απώλειες που συμβαίνουν με πολιτικές ευθύνες, αφού και στην περίπτωση των Τεμπών έχουμε τραγικές παραλείψεις και αδιαφορία της κυβέρνησης. Η πρόληψη και διαχείριση των καταστροφών τα τελευταία χρόνια, αντί να βελτιώνεται με τη χρήση σύγχρονων συστημάτων, δυστυχώς επιδεινώνεται λόγω της υποχρηματοδότησης που επιβάλλεται από ένα κράτος – αδιάφορο για την ασφάλεια του πολίτη.

Ένα συγκλονιστικό στοιχείο σχετικά με το σιδηροδρομικό δυστύχημα, είναι πως από θαύμα γλυτώσαμε ακόμη χειρότερες απώλειες, αφού η σύγκρουση συνέβη λίγα μέτρα πριν το Intercity φτάσει σε σήραγγα, κάτι που θα σήμαινε πως η έκρηξη, η περίκλειστη πυρκαγιά που θα εκδηλωνόταν και μια ενδεχόμενη κατάρρευση της στοάς, θα προκαλούσε τεράστιο αριθμό θυμάτων. Αυτό υποστηρίζει ο Ευθύμιος Λέκκας, καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, λέγοντας συγκεκριμένα ότι: «Εάν οι συρμοί συγκρούονταν στις παρακείμενες σιδηροδρομικές σήραγγες, η υφιστάμενη κατάσταση θα ήταν ακόμα πιο τραγική».