Βλέποντας τις εξελίξεις στον Ρωσο – Ουκρανικό πόλεμο, είναι αναπόφευκτο να ταξιδέψει το μυαλό του Έλληνα πολίτη, σε εκείνη την περίοδο του 2020, όταν είχε ενταθεί κατά πολύ η τουρκική προκλητικότητα, και ακολούθησε μια πολύμηνη κοροϊδία στις Ευρωπαϊκές Συνόδους Κορυφής, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχόταν στον ελληνικό λαό κυρώσεις για την Τουρκία, άλλα οι Σύνοδοι τελείωναν και οι κυρώσεις δεν φαίνονταν πουθενά. Και στη συνέχεια οι κυρώσεις, έγιναν… υποσχέσεις κυρώσεων σε παραγράφους, μέχρι που καταλήξαμε να δηλώνει ο πρωθυπουργός πως «οι κυρώσεις προς την Τουρκία «δεν είναι αυτοσκοπός»!
Είχε αποδειχθεί περίτρανα τότε πως τίποτε το θετικό για την Ελλάδα δεν μπόρεσε να βγει από αυτή τη λυκοσυμμαχία κρατών που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση, και υποτίθεται πως στηρίζεται στην αλληλεγγύη και στην ενότητα μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών.
Και σήμερα, αφού η Ρώσικη Αρκούδα αντέδρασε στα σχέδια του ΝΑΤΟ, ο πρωθυπουργός έσπευσε ασθμαίνοντας να δηλώσει με έμφαση πως η «ευρωπαϊκή οικογένεια» καταδικάζει την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και πως πρέπει να εφαρμοστούν κυρώσεις. Ποια «ευρωπαϊκή οικογένεια»; Αυτή που κάνει συνεχώς τα στραβά μάτια στα γεωστρατηγικά νταηλίκια του Ερντογάν;
Για το συμφέρον του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να δείχνει μεγάλο ζήλο, άλλα για τα συμφέροντα της χώρας του, εδώ και δύο χρόνια δεν τολμά να ψελλίσει ούτε τα στοιχειώδη. Δηλαδή να απαιτήσει κυρώσεις κατά της Τουρκίας που παρανομεί συνεχώς εις βάρος της Ελλάδας. Μοιραίο το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν: O Έλληνας πρωθυπουργός δίνει περισσότερη αξία στις κυρώσεις που προστατεύουν το ΝΑΤΟ, παρά σε κυρώσεις που θα προστάτευαν την ίδια τη χώρα του;
Γιατί ανακατεύεται «εκεί που δεν τον σπέρνουν» μέσα στην εκρηκτική κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ δύσης και Ρωσίας; Γιατί δεν τηρεί διακριτική στάση, και γιατί βάζει σε κίνδυνο τη χώρα ενώ η Ελλάδα δεν έχει κανένα όφελος από μια διπλωματική θέση που τάσσεται ξεκάθαρα κατά της Ρωσίας;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να δήλωσε πως η Ρωσία παραβιάζει την κυριαρχία της Ουκρανίας, άλλα δεν πράττει απολύτως τίποτα για την παράνομη κατοχή της Κύπρου, και την προσπάθεια ενσωμάτωσης των Βαρωσίων στην Τουρκία. Δεν φαίνεται πρόθυμος να εκμεταλλευτεί καν τη διεθνή συγκυρία για να αναδείξει το θέμα της παράνομης εισβολής της Τουρκίας, τώρα που ολόκληρη η δύση καταδικάζει την εισβολή της Ρωσίας σε Ουκρανικό έδαφος.
Αντιθέτως συνεχίζει να ακολουθεί την πεπατημένη οδό του ενδοτισμού, και την ίδια στιγμή ανοίγει η όρεξη του Ερντογάν για «απελευθερώσεις» εδαφών, όπως αυτή που ισχυρίζεται πως κάνει η Ρωσία. Οι ίδιες οι γεωστρατηγικές και διπλωματικές εξελίξεις, αφήνουν έκθετο τον Έλληνα πρωθυπουργό.