Γιάννης Κεφαλογιάννης: Η Ελλάδα καίγεται 3 μέρες και θυμήθηκε να εμφανιστεί τώρα γιατί του… έθιξαν το 112!
Αντί να παραιτηθεί για την καταστροφή της χώρας, ο Γιάννης Κεφαλογιάννης κουνάει και το δάχτυλο στον Δήμαρχο Πάτρας, Κ. Πελετίδη!
Τον περασμένο Μάιο δήλωνε ότι η χώρα μπαίνει… θωρακισμένη στην αντιπυρική περίοδο. Δεν εμφανίστηκε όταν η Ελλάδα καιγόταν για τρεις συνεχόμενες μέρες. Δεν εμφανίστηκε για να υποβάλλει την παραίτησή του για το γενικότερο φετινό φιάσκο ή έστω να απολογηθεί προς τους πολίτες. Ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Γιάννης Κεφαλογιάννης, φιλοτιμήθηκε να εμφανιστεί μόνο όταν ο Δήμαρχος της Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, του… έθιξε την υπηρεσία του 112.
Σε μια ξεδιάντροπη επίθεση κατά του Δημάρχου, ο γαλάζιος υπουργός έχωσε τη… μύτη του στα ζητήματα της Αυτοδιοίκησης, μόνο και μόνο για να αποτινάξει τις τεράστιες ευθύνες που βαραίνουν τον ίδιο.
Αφορμή για την αήθη επίθεση του Γ.Κεφαλογιάννη στάθηκε η ρεαλιστικότατη δήλωση του Κώστα Πελετίδη, ο οποίος κατήγγειλε την αλόγιστη χρήση του 112 στην πυρκαγιά της Αχαΐας και αποκάλυψε ότι όσοι δεν υπάκουσαν στις εντολές εκκενώσεων, κατάφεραν να σώσουν τα σπίτια τους. Από την άλλη, πολλοί που εγκατέλειψαν τις οικίες τους πιστεύοντας ότι το κράτος θα τις προστατέψει, την επόμενη μέρα της φωτιάς τα βρήκαν καμένα.
Στη χολωμένη επίθεση που έκανε ο – εκ των πραγμάτων αποτυχημένος – υπουργός Γιάννης Κεφαλογιάννης, δήλωσε εναντίον του κ. Πελετίδη:
«Λυπάμαι πολύ αλλά ο Δήμος Πατρέων στάθηκε κατώτερος των περιστάσεων σε όλα τα επίπεδα. Στον τομέα της πρόληψης είδαμε πολλά ακαθάριστα οικόπεδα, στην προσπάθεια κατάσβεσης μικρή συνδρομή και στην προστασία της ανθρώπινης ζωής άκουσα τον Δήμαρχο κ. Πελετίδη να ενθαρρύνει τους πολίτες να μην εφαρμόσουν τις οδηγίες του 112 κάτι που θεωρώ εγκληματικό και επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια. Αυτό δεν αποτελεί υπεύθυνη συμπεριφορά από τον δήμαρχο της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας. Είναι δε υποκριτική στάση από την μία πλευρά να ζητείται η έκδοση 112 έντεκα φορές από τον Δήμο Πατρέων, εκ των οποίων οι 8 από τον ίδιο τον δήμαρχο, και από την άλλη ο κ. Πελετίδης να προτρέπει τους πολίτες να μην εφαρμόζουν τις δικές του εντολές. Έχουμε ζήσει το Μάτι και δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να αμφισβητεί το 112 που σώζει στην κυριολεξία ζωές»
Σίγουρα ο τελευταίος που δικαιούται αυτή τη στιγμή να κριτικάρει το έργο του Δήμου Πατρέων, είναι ο Γιάννης Κεφαλογιάννης. Ο πολιτικά υπεύθυνος του ολοκαυτώματος της μισής Ελλάδας, ο άνθρωπος που απέτυχε παταγωδώς να οχυρώσει τη χώρα από τις καταστροφικές πυρκαγιές και τους εμπρησμούς.
Πλέον δεν έχουν μείνει πολλοί πολίτες που φέτος το καλοκαίρι (ή και τα 5 προηγούμενα) δεν τους ήρθε στο κινητό ειδοποίηση εκκένωσης από το 112, η οποία – είναι γνωστό στους πάντες πια – ότι στέλνεται για «ψύλλου πήδημα». Με τον «ξεχειλωμένο» τρόπο που χρησιμοποιείται το 112, περισσότερο εξυπηρετεί το να σβήνει τις… φωτιές των ευθυνών της κυβέρνησης, παρά να σώζει πολίτες από καταστροφές.
Αντί ο Γ.Κεφαλογιάννης να απολογείται ενώπιον του ελληνικού λαού για τα συγχρονισμένα μέτωπα που ξέσπασαν σε όλη τη δυτική Ελλάδα, έχει το πολιτικό θράσος να κουνάει το δάχτυλο στους Δήμους που καίγονται μέχρι τον αστικό ιστό τους. Δήμοι που πλέον λαμβάνουν ψίχουλα από την κεντρική εξουσία, αδυνατώντας να χρηματοδοτήσουν τα αντιπυρικά μέτρα και να στελεχώσουν επαρκώς τις νευραλγικές υπηρεσίες.
Την ίδια στιγμή το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας έχει μετατρέψει τις μαζικές εκκενώσεις σε αντιπυρικό «δόγμα», ενώ οι περιουσίες του κόσμου αφήνονται στην τύχη τους αφού οι πυροσβεστικές δυνάμεις δεν επαρκούν. Το 112 είναι χρησιμότατο εργαλείο μεν, αλλά για οργανωμένα κράτη δε. Όχι για το επιτελικό μπάχαλο της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και με την αλόγιστη χρήση που γίνεται, τελικά καταφέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα: να μην το παίρνει στα σοβαρά ο κόσμος.
Αν δεν ήταν οι εθελοντές και οι κάτοικοι για να σώσουν την κατάσταση στην Πάτρα (και σε όλες τις άλλες μεγάλες πυρκαγιές), οι καταστροφές θα είχαν πολλαπλάσιες συνέπειες και αυτό το γνωρίζει καλά ο κάθε πολίτης πλέον.
Ο μόνος που κάνει ότι δεν το γνωρίζει είναι ο Γιάννης Κεφαλογιάννης, ο οποίος ανταγωνίζεται επάξια τη θρασύτητα και την ανικανότητα των προκατόχων του.