Γκόγκα Λεβιάν: Υπόδειγμα ηρωισμού και μεγαλοψυχίας έγινε ο Αλβανός που βούτηξε για να σώσει τα παιδιά στον ποταμό Άραχθο
Ο Γκόγκα έδωσε ευκαιρία στα 2 παιδιά να παλέψουν για τη ζωή τους - «Είμαι ξένος, αλλά είμαι άνθρωπος. Έκανα αυτό που θα έκανε κάθε πατέρας»
Η ηρωική πράξη του Γκόγκα Λεβιάν, του Αλβανού μετανάστη που βούτηξε στον ποταμό Άραχθο και έσωσε από βέβαιο θάνατο τα 2 παιδιά, δείχνει τη φωτεινή πλευρά της συνύπαρξης δύο λαών.
Ο Γκόγκα έγινε ένα πρόσωπο που συγκίνησε όλο το πανελλήνιο, με χιλιάδες μηνύματα στα social media να τον επαινούν για τη μεγαλοψυχία που επέδειξε. Χωρίς να σκεφτεί λεπτό τον κίνδυνο που διέτρεχε ο ίδιος, καταδύθηκε στον βυθό του ποταμού και με πολύ κόπο κατάφερε να ανασύρει τα αναίσθητα – πλέον – παιδιά, σώζοντας τα από βέβαιο θάνατο.
Ο ίδιος αφηγήθηκε με συγκίνηση το δραματικό περιστατικό:
«Ήμουν στο καφενείο. Ήρθε ένα παιδί με μηχανάκι και φώναζε “βοήθεια, πνίγονται δύο παιδιά στον ποταμό!” Χωρίς δεύτερη σκέψη, έτρεξα. Πήρα το αυτοκίνητο και πήγα στο σημείο. Μπήκα μέσα από τα καλάμια, έψαξα – δεν έβλεπα τίποτα. Ανέβηκα σε μια βάρκα μαζί με κάποιους άλλους. Βούτηξα μία φορά – τίποτα. Τη δεύτερη φορά πήρα βαθιά ανάσα, βούτηξα πιο βαθιά, περίπου οκτώ μέτρα. Εκεί τον είδα. Το παιδί ήταν ξαπλωμένο, ακίνητο, με μαυρισμένο πρόσωπο, χέρια και πόδια ανοιχτά. Ήταν σαν να είχε πεθάνει. Το έπιασα, το ανέβασα έξω με το ζόρι. Και τότε άκουσα ότι είχαν εντοπίσει και το δεύτερο. Βούτηξα ξανά, δύο και τρεις φορές. Το βρήκα. Ήταν ανάσκελα στον βυθό. Όταν το ανέβασα, έβγαζε αίμα από τη μύτη και το στόμα. Τρόμαξα», είπε.
Ο Γκόγκα Λεβιάν δεν είναι ούτε διασώστης, ούτε είχε καμία υποχρέωση να σώσει τα παιδιά. Όμως η ανθρωπιά είναι αξία που υπερβαίνει τη λογική και καταφέρνει το αδύνατο. Ο Γκόγκα είδε σε αυτά τα παιδιά, τα δικά του παιδιά.
«Το ένα ήταν στην ηλικία της κόρης μου. Δεν με νοιάζει ποιοι είναι, τι ράτσα, τι θρησκεία. Εγώ είμαι ξένος, αλλά είμαι άνθρωπος. Έκανα αυτό που θα έκανε κάθε πατέρας. Μόνο σκέφτομαι τα παιδιά», είπε με τρεμάμενη φωνή πριν ακόμα καταλαγιάσει η αδρεναλίνη της υπερπροσπάθειας. «Μακάρι να ζήσουν. Να ξυπνήσουν. Να κάνουν τη ζωή τους. Κρίμα είναι. Και τώρα τα δικά μου παιδιά κλαίνε στο σπίτι. Πρέπει να γυρίσω…», πρόσθεσε.
Ο Γκόγκα είναι μετανάστης από το Μπεράτι της Αλβανίας και ζει στο Νεοχώρι Άρτας. Ήρθε στη χώρα μας αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον πριν 24 χρόνια, στην ηλικία των 17 ετών. Ήταν πάντοτε άνθρωπος του μόχθου, αγωνίστηκε για το μεροκάματο σε διάφορες δουλειές, κατάφερε να κάνει οικογένεια και τα τελευταία 5 χρόνια ζει στην Άρτα με τη γυναίκα του και τα δύο παιδάκια τους, 10 και 6 χρονών.
Ο Γκόγκα ας γίνει παράδειγμα για όλους – Έλληνες και ξένους
Δυο ακραία αντίθετες περιπτώσεις που απασχόλησαν την επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες, δείχνουν πώς οι άνθρωποι κάθε εθνικότητας είναι ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο. Από τη μια πλευρά οι Αλβανοί που γρονθοκόπησαν αλύπητα τον υπάλληλο καθαριότητας στην Κυψέλη. Από την άλλη ο Γκόγκα Λεβιάν που ολόκληρο το πανελλήνιο του βγάζει το καπέλο για την ηρωική πράξη του. Βγαίνει το ηθικό δίδαγμα ότι ούτε πρέπει να «τσουβαλιάζουμε» τους μετανάστες, ούτε και να αγνοούμε τα προβλήματα που δημιουργούν.
Οι Έλληνες ξέρουν να αναγνωρίζουν το φιλότιμο και να το επιβραβεύουν σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Και όσοι μετανάστες αφομοίωσαν αυτή την αξία που λέγεται φιλότιμο, γίνονται παραδείγματα θαυμαστής συμβίωσης και αποδοχής. Πολλοί είναι οι ομοεθνείς του Γκόγκα που έχουν εναρμονιστεί πλήρως με την ελληνική κουλτούρα, ζώντας ως φιλήσυχοι οικογενειάρχες. Μακάρι ο Γκόγκα να γίνει για πολλούς ξένους ένα παράδειγμα αγάπης για τον ελληνικό λαό, γιατί δυστυχώς υπερισχύει το μίσος και η ασέβεια για τον τόπο που τους ευεργετεί.
Αλλά να γίνει παράδειγμα και για τους Έλληνες που η χρόνια νοοτροπία του «μη μπλέξεις» έχει ατονήσει το φιλότιμό μας. Ο Γκόγκα δεν σκέφτηκε ότι θα αναλάβει κάποιος άλλος τη διάσωση, δεν υπολόγισε το ρίσκο να βουτήξει σε βάθος 7-8 μέτρων στα θολά νερά ενός ποταμού, ούτε ενήργησε για να λάβει κάποια επιβράβευση.
Ο Γκόγκα Λεβιάν έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του για να σώσει τους συνανθρώπους του και αυτό από μόνο του αποτελεί μια ηρωική πράξη που λειτουργεί ως παράδειγμα για όλους μας, Έλληνες και μη. Είναι αυτονόητο και επιβεβλημένο να επιβραβεύσει η Πολιτεία τη λεβεντιά που επέδειξε αυτός ο άνθρωπος. Μόνο άπειρα συγχαρητήρια του αξίζουν και ευχή όλων είναι η πράξη του να πιάσει τόπο και να γίνουν καλά τα παιδιά, γιατί αυτό είναι και το πιο μεγάλο ζητούμενο. Για την ώρα βρίσκονται διασωληνωμένα σε κρίσιμη κατάσταση με την ιατρική πρόγνωση για την εξέλιξη της υγείας τους να είναι δυσοίωνη, αλλά πάντοτε υπάρχει χώρος για το θαύμα.