Σοκάρει η κατάθεση του αστυνομικού που στα χέρια του ξεψύχησε ο Άλκης Καμπανός: «Ήταν λες και μπαίναμε σε σφαγείο»

Άλκης Καμπανός: Αποτροπιασμό και φρίκη προκαλούν οι καταθέσεις για την άγρια δολοφονία του Άλκη Καμπανού, ο οποίος ξεψύχησε τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου 2022 έπειτα από μια κτηνώδη οπαδική επίθεση.

«Ήταν λες και μπαίναμε σε σφαγείο». Με αυτόν τον τρόπο περιέγραψε την σκηνή του εγκλήματος ο αστυνομικός της Άμεσης Δράσης, της οποίας έγινε μάρτυρας όταν κλήθηκε να μεταβεί στην οδό Γαζή, στην περιοχή της Χαριλάου. Ο αστυνομικός καταθέτει στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης, όπου δικάζονται οι 12 κατηγορούμενοι για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού.

Όπως ανέφερε, αντίκρισε τον Άλκη μέσα σε «λίμνη αίματος», ενώ έσπευσε να του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες, προσπαθώντας να σταματήσει την αιμορραγία, με τον 19χρονο να ψελλίζει «εδώ», δείχνοντας τη βουβωνική χώρα, όπου είχε δεχθεί χτύπημα.

Οι προσπάθειες όμως αποδείχθηκαν μάταιες καθώς λίγο μετά, ξεψύχησε. «Το σοκ, όταν φεύγει ένα παιδί στα χέρια σου, είναι μεγάλο», ανέφερε ο αστυνομικός.

«Μετά από λίγα λεπτά έφτασαν κι άλλες δυνάμεις και απέκλεισαν τον χώρο. Στην άκρη υπήρχε ένα δρεπάνι κόκκινο με μαύρη λαβή, μέσα σε λίμνη αίματος. Ο Άλκης κάθονταν με την πλάτη στο παρτέρι. Υπήρχε τεράστια λίμνη αίματος, λες και μπαίναμε σε σφαγείο, ζητάω συγγνώμη από τους γονείς», σημείωσε.

Έναν χρόνο μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει

Μπροστά σε τόσο συγκλονιστικές καταθέσεις, πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια ικανά για να περιγράψουν την φρίκη που επιφέρει το νοσηρό κοινωνικό φαινόμενο της οπαδικής βίας. Ένα φαινόμενο που μαστίζει έντονα τον χώρο του αθλητισμού στην Ελλάδα και που έχει πολλάκις προκαλέσει αποτρόπαιες δολοφονίες για μια… ομάδα ή για μια φανέλα.

Και ασφαλώς δεν είναι μόνο οι δολοφονίες. Πρέπει να συνυπολογίζουμε και τις βίαιες επιθέσεις και τους τραυματισμούς που συμβαίνουν ανά καιρούς, τα ραντεβού θανάτου μεταξύ φανατικών και άλλα τόσα περιστατικά που συμβαίνουν συχνά.

Σε μια υγιή κοινωνία, ο αθλητισμός θα μπορούσε να προσφέρει μόνο χαρά και ψυχαγωγία. Υποτίθεται πως θα έπρεπε να ενώνει τον κόσμο και όχι να τον διχάζει σε οπαδικές συμμορίες με δολοφονικά ένστικτα. Όμως σε μια άρρωστη κοινωνία όπως η δική μας, ο αθλητισμός γεννάει μέχρι και «σφαγεία». Ο Άλκης Καμπανός, ένας 19χρονος νεαρός που είχε όλη την ζωή και τα όνειρα μπροστά του, δολοφονήθηκε για το τίποτα. Ξεψύχησε στα χέρια ενός αστυνομικού, επειδή κάποια ανθρωπόμορφα κτήνη αποφάσισαν πως η ομάδα που υποστηρίζεις είναι αιτία να ζεις ή να πεθαίνεις.

Στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε την δολοφονία του Άλκη, ο φάκελος της οπαδικής βίας άνοιξε για λίγο καιρό και μετά θάφτηκε και πάλι «κάτω από το χαλί». Η αστυνομία για λίγο καιρό προχώρησε σε επιχειρήσεις – σκούπα που είχαν ως αποτέλεσμα το σφράγισμα πολλών συνδέσμων. Οι ομάδες, τα ΜΜΕ και τα πολιτικά κόμματα αρκέστηκαν σε κάποιες «ξύλινες» καταδικαστικές δηλώσεις και τελικά τίποτα δεν άλλαξε και δεν περιόρισε την δράση των οπαδικών δικτύων.

Δεν υπάρχει κάποια αυστηροποίηση της σχετικής νομοθεσίας και ως εκ τούτου, έναν χρόνο μετά την στυγνή δολοφονία του Άλκη, τα επεισόδια οπαδικής βίας δεν έχουν μειωθεί. Βέβαια η ανοχή και η υποδαύλιση του φανατισμού είναι ένα νοσηρό φαινόμενο που ξεκινάει από «ψηλά», δηλαδή από παράγοντες και από «χρωματισμένους» δημοσιογράφους που με την στάση τους και το παράδειγμά τους ενθαρρύνουν την «οπαδοποίηση» των φιλάθλων και την εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών. Φυσικά το θέμα δεν περιορίζεται εκεί. Η εξάλειψη της οπαδικής βίας είναι πρωτίστως θέμα παιδείας, οικογένειας, βιοτικού επιπέδου, κοινωνικού περιβάλλοντος και προτύπων.

Η οπαδική βία είναι απότοκο της ηθικής κατάπτωσης ολόκληρης της κοινωνίας. Είναι η ανθρωπιά που χάνεται και αντικαθίσταται από το τυφλό μίσος, τον νόμο του «ισχυρότερου».