«Αλκατράζ με Αλιγάτορες»: Το νέο στρατόπεδο κράτησης μεταναστών στη Φλόριντα σοκάρει τις ΗΠΑ
Η εικόνα είναι σαφής: μια χώρα που κάποτε παρουσιαζόταν ως "γη της ελευθερίας", στήνει στρατόπεδα μέσα στη ζούγκλα.
Μέσα στα έλη των Έβεργκλεϊντς, στη νότια Φλόριντα, η αμερικανική κυβέρνηση στήνει το πιο δυστοπικό “στρατόπεδο κράτησης” της σύγχρονης εποχής, αποκαλούμενο κυνικά από τις αρχές ως «Alligator Alcatraz». Η εγκατάσταση θα φιλοξενήσει έως και 5.000 μετανάστες, υπό απάνθρωπες συνθήκες – μέσα στον καύσωνα, με σκηνές αντί για υποδομές, και με αλιγάτορες και πύθωνες ως “φυσική περίμετρο ασφάλειας”.
Το κέντρο στήνεται σε εγκαταλελειμμένο στρατιωτικό αεροδρόμιο 39 τετραγωνικών μιλίων, που κατασχέθηκε με έκτακτες εξουσίες του Ρεπουμπλικανού κυβερνήτη Ρον ΝτεΣάντις, με χρηματοδότηση από φορολογούμενους και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας.
Ο γενικός εισαγγελέας της Φλόριντα, Τζέιμς Ούθμαγιερ, μιλώντας με περιφρόνηση και ειρωνεία, τόνισε πως «όποιος δραπετεύσει, τον περιμένουν μόνο φίδια και αλιγάτορες», προκαλώντας οργή ακτιβιστών, φυλών ιθαγενών και περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Η φυλή Μικκοσούκι κατήγγειλε τη χρήση ιερών προγονικών εδαφών, ενώ οι Friends of the Everglades και το Center for Biological Diversity κατέθεσαν προσφυγή στη δικαιοσύνη, επισημαίνοντας την καταστροφική επίδραση στο οικοσύστημα που εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να αποκατασταθεί.
Πέρα από την περιβαλλοντική και πολιτιστική βαρβαρότητα, ο καταυλισμός εν μέσω θέρους, κουνουπιών, έλλειψης υποδομών και καύσωνα 40°C, συνιστά, όπως δηλώνουν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, “καθαρή τιμωρητική μεταχείριση”, που παραπέμπει σε ψυχολογικό και σωματικό βασανισμό.
Ο Δημοκρατικός βουλευτής Μάξγουελ Φροστ το χαρακτήρισε «αποτρόπαιο», ενώ η Florida Immigrant Coalition μιλά για μια παράσταση πολιτικής σκληρότητας που στόχο έχει να προκαλέσει φόβο – όχι να λύσει κανένα μεταναστευτικό πρόβλημα.
Η εικόνα είναι σαφής: μια χώρα που κάποτε παρουσιαζόταν ως “γη της ελευθερίας”, στήνει στρατόπεδα μέσα στη ζούγκλα με φυσικά αρπακτικά ως τοίχους. Ένα μεταμοντέρνο Αλκατράζ, όχι για εγκληματίες, αλλά για ανθρώπους που το μόνο «έγκλημά» τους ήταν η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.