Νόμιζε ότι απέτυχε στη μουσική και έγινε οικοδόμος. 20 χρόνια μετά, η κόρη του ανακάλυψε ότι ο πατέρας της ήταν σταρ στην Αφρική χωρίς να το ξέρει.
Η μουσική του απέτυχε στην Αμερική. Έγινε οικοδόμος. Και 20 χρόνια μετά, έμαθε ότι ήταν είδωλο στην Αφρική — χωρίς να το ξέρει.
Ο Sixto Rodriguez κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ στην Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Οι στίχοι του ήταν κοινωνικοί, οι μελωδίες μελαγχολικές, και η φωνή του θύμιζε Bob Dylan. Όμως στην Αμερική, απέτυχε. Δεν πούλησε. Δεν ακούστηκε. Και εκείνος, με αξιοπρέπεια, κατέβασε το κεφάλι, παράτησε τη μουσική και δούλεψε για δεκαετίες ως οικοδόμος στο Ντιτρόιτ.
Δεν είχε ιδέα ότι εκείνη την ώρα, στην άλλη άκρη της Γης, τα τραγούδια του ταξίδευαν από στόμα σε στόμα. Στη Νότια Αφρική του Απαρτχάιντ, οι δίσκοι του είχαν περάσει λαθραία σύνορα, και οι στίχοι του — γεμάτοι αγανάκτηση και αλήθεια — έγιναν ύμνοι διαμαρτυρίας.
Πολλοί τον θεωρούσαν ήδη νεκρό. Κυκλοφορούσαν φήμες ότι είχε αυτοκτονήσει πάνω στη σκηνή. Κανείς δεν ήξερε ποιος πραγματικά ήταν. Μέχρι που, δύο Νότιο-Αφρικανοί φαν άρχισαν έρευνα. Και η κόρη του Rodriguez, σε ένα γύρισμα της μοίρας, ανακάλυψε τυχαία την αλήθεια: ο πατέρας της, που νόμιζε ότι η μουσική του είχε σβήσει, ήταν θρύλος σε μια χώρα που δεν είχε καν επισκεφθεί.
Το 1998, ο Rodriguez πήγε στη Νότια Αφρική για πρώτη φορά. Τον υποδέχτηκαν χιλιάδες άνθρωποι με δάκρυα και τραγούδια. Ανέβηκε στη σκηνή και αντίκρισε ένα κοινό που τραγουδούσε κάθε του λέξη. Δεν ήξερε ούτε καν πόσο διάσημος ήταν.
Η ιστορία του έγινε ντοκιμαντέρ. Το Searching for Sugar Man κέρδισε Όσκαρ και έκανε τον κόσμο να μάθει ότι μερικές φορές, η αποτυχία είναι απλώς μια παρεξήγηση της απόστασης.