Σου λένε ότι το email σου είναι ασφαλές. Στην πραγματικότητα, μπορεί να το διαβάσει ο πάροχος, ο χάκερ ή και το κράτος.
Νομίζεις ότι το email σου είναι ιδιωτικό; Η αλήθεια είναι ότι οι πάροχοι το διαβάζουν, οι χάκερ μπορούν να το υποκλέψουν και το κράτος να το απαιτήσει.
Ακόμα κι αν στέλνεις email από Gmail σε Outlook, ή από ένα iPhone σε ένα επαγγελματικό inbox, είναι πολύ πιθανό το μήνυμά σου να περάσει μπροστά από τρίτα μάτια. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι το email είναι μια μορφή ιδιωτικής επιστολής, καλά κλεισμένη σε φάκελο. Στην πραγματικότητα, μοιάζει περισσότερο με καρτ ποστάλ: ο ταχυδρόμος, ο μεταφορέας και όποιος την πιάσει στο δρόμο μπορεί να τη διαβάσει.
Κάθε φορά που στέλνεις ένα email, αυτό ταξιδεύει από τον δικό σου server στον server του παραλήπτη, περνώντας από ενδιάμεσα σημεία. Αν και πολλοί server χρησιμοποιούν μια μορφή κρυπτογράφησης κατά τη μεταφορά — το λεγόμενο STARTTLS — αυτή προστατεύει μόνο τη διαδρομή, όχι το ίδιο το περιεχόμενο. Μόλις το μήνυμα φτάσει στον τελικό πάροχο, όπως η Google ή η Microsoft, το email είναι πια σε απλή μορφή κειμένου. Μπορεί να αποθηκευτεί, να σαρωθεί, να διαβαστεί.
Ούτε το Gmail, ούτε το Outlook, ούτε τα περισσότερα mainstream email apps χρησιμοποιούν από προεπιλογή end-to-end κρυπτογράφηση. Δηλαδή, ο πάροχος έχει τη δυνατότητα να διαβάσει τα πάντα — και το κάνει. Μπορεί να σαρώσει email για να εντοπίσει κακόβουλο περιεχόμενο, αλλά και για να βελτιώσει το διαφημιστικό του προφίλ για εσένα. Σε κάποιες χώρες, μάλιστα, συνεργάζεται με τις αρχές ή συμμορφώνεται με αιτήματα παρακολούθησης.
Η μόνη αληθινή προστασία είναι η end-to-end κρυπτογράφηση, όπως προσφέρουν υπηρεσίες τύπου ProtonMail ή με το OpenPGP. Εκεί, το περιεχόμενο είναι κρυπτογραφημένο από την πηγή και μόνο ο παραλήπτης μπορεί να το διαβάσει. Ούτε οι server, ούτε ο πάροχος, ούτε το κράτος. Όμως υπάρχει πρόβλημα: ελάχιστοι ξέρουν να τη ρυθμίσουν σωστά. Οι περισσότεροι αποτυγχάνουν να διαχειριστούν τα κλειδιά ή τα πιστοποιητικά. Και κάπως έτσι, ακόμα και emails που περιέχουν ευαίσθητα οικονομικά στοιχεία, ιατρικά δεδομένα ή νομικές πληροφορίες φτάνουν στα inbox χωρίς ουσιαστική προστασία.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, τα email θα ήταν σαν σφραγισμένα κουτιά. Αλλά στον δικό μας κόσμο, είναι σαν ανοιχτές κάρτες που τις διαβάζει όποιος έχει την τεχνική δυνατότητα. Αυτό μπορεί να είναι ένας χάκερ σε δημόσιο WiFi, ένας υπάλληλος του παρόχου, ή μια κρατική υπηρεσία που “τρέχει έλεγχο”.
Αν το email σου έχει σημασία, δεν φτάνει απλώς να το στείλεις. Πρέπει να το προστατέψεις. Αλλιώς, δεν είναι δικό σου. Είναι ανοιχτό — και εκτεθειμένο.