Ένα λογισμικό το οποίο θα μπορεί να προβλέψει εγκλήματα πριν αυτά συμβούν μπορεί να ακούγεται σαν σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο είναι πιο κοντά από όσο μπορεί να πιστεύουμε. Για την ακρίβεια είναι έτοιμο και βρίσκεται στην Ινδία..
Το αυτόνομο λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης που προβλέπει το έγκλημα είναι το πνευματικό τέκνο της εταιρείας λογισμικού Cortica που έδρα το Τελ Αβίβ. Με βάση στρατιωτικά συστήματα ασφάλειας, το λογισμικό της Cortica προορίζεται για χρήση από την αστυνομία, για την πρόληψη βίαιων εγκλημάτων όπως βιασμοί, επιθέσεις ή ληστείες.
Θα φοριέται ως μέρος κάμερας ασφαλείας και το λογισμικό θα παρακολουθεί τους ανθρώπους σε πραγματικό χρόνο και θα συλλέγει πληροφορίες σχετικά με αυτούς με βάση τις συμπεριφορές τους. Θα παρακολουθεί επίσης τις μικροεκφράσεις, τις σχεδόν μη-ανιχνεύσιμες εκφράσεις του προσώπου, τις συσπάσεις ή τους τρόπους οι οποίοι μπορούν να αποκαλύψουν τις προθέσεις ενός ατόμου.
Το λογισμικό θα μπορεί να συνδυάζει δεδομένα από βιντεοκάμερες, drones και δορυφόρους, να μαθαίνει και να κρίνει τις διαφορές συμπεριφοράς μεταξύ των ανθρώπων , μεμονωμένων ή και μεγάλων ομάδων ανθρώπων.
Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε από την έρευνα σε τμήματα των εγκέφαλων των αρουραίων. Το λογισμικό βασίζεται στα ηλεκτρικά σήματα και στην αντίδραση στα ερεθίσματα που βίωσε με μία ex vivo γονιδιακή θεραπεία τμήμα του εγκεφάλου του αρουραίου.
Σε συνάντηση στο Τελ Αβίβ, ο συνιδρυτής της Cortica και διευθύνων σύμβουλος, Karina Odinaev εξήγησε τη βάση των εσωτερικών λειτουργιών της Cortica. Το λογισμικό, όπως είπε, θα μάθει με τον ίδιο τρόπο που μαθαίνουν οι άνθρωποι, μέσω της εμπειρίας παρά μέσω της διδασκαλίας.
Ποικίλες ήταν ωστόσο και οι αντιδράσεις
Πολλοί επικριτές εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με το λογισμικό και την ικανότητά του να λειτουργεί χωρίς να κάνει λάθος.
Σύμφωνα με την Cortica, αν το σύστημα κάνει λάθος ,οι προγραμματιστές θα είναι σε θέση να εντοπίσουν το ατομικό αρχείο που είναι αρμόδιο για τη λανθασμένη κρίση και να το διορθώσουν. Φυσικά, το λογισμικό δεν λειτουργεί από μόνο του και η ανθρώπινη παρέμβαση, τουλάχιστον προς το παρόν, εξακολουθεί να είναι αναγκαία.