Τι ανάγκαζε τον Βασίλη Αυλωνίτη να παίζει σε δευτερεύοντες ρόλους;

Ο Βασίλης Αυλωνίτης, γεννημένος την 1η Ιανουαρίου 1904 στο Θησείο της Αθήνας, υπήρξε ένας από τους πιο αγαπητούς κωμικούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Παρά το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, συχνά βρισκόταν σε δευτερεύοντες ρόλους, μια επιλογή που δεν ήταν πάντα αποτέλεσμα των ικανοτήτων του, αλλά επηρεάστηκε από προσωπικές του επιλογές και συνθήκες.

Ένα από τα πάθη του Αυλωνίτη ήταν ο ιππόδρομος. Η αγάπη του για τα στοιχήματα τον οδήγησε σε οικονομικές δυσκολίες, παρά τις επιτυχίες του στη σκηνή και την οθόνη. Αυτές οι οικονομικές πιέσεις τον ανάγκασαν να αποδεχτεί ρόλους μικρότερης σημασίας, προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.

Επιπλέον, το 1931, κατά τη διάρκεια της παράστασης “Κατεργάρα”, ο Αυλωνίτης βρέθηκε στο επίκεντρο ενός τραγικού περιστατικού. Φανατικοί οπαδοί εισέβαλαν στο θέατρο και άνοιξαν πυρ, με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός τεχνικού. Αν και ο ίδιος δεν τραυματίστηκε, το γεγονός αυτό τον επηρέασε βαθιά, οδηγώντας τον σε αποχή από τις αθηναϊκές σκηνές για αρκετό διάστημα.

Παρά τις προκλήσεις, ο Αυλωνίτης συνέχισε να εργάζεται αδιάκοπα, συμμετέχοντας σε πλήθος ταινιών και θεατρικών παραστάσεων. Η ικανότητά του να αυτοσχεδιάζει και οι χαρακτηριστικές γκριμάτσες του τον έκαναν αγαπητό στο κοινό. Ωστόσο, οι προσωπικές του επιλογές και οι εξωτερικές συνθήκες συνέβαλαν στο να περιοριστεί συχνά σε δευτερεύοντες ρόλους, παρά το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του.