Το πασίγνωστο τραγούδι που χρειάστηκε 2 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Άλλαξε 8 σαξοφωνίστες, κανένας δεν του έκανε.
Έγραψε τη μελωδία στα 17 του, αλλά δεν κυκλοφόρησε τίποτα μέχρι να βρει το σωστό σαξόφωνο.
Ήταν μόλις 17 ετών όταν ο George Michael συνέθεσε μια μελωδία που θα τον σημάδευε για πάντα. Είχε γράψει ένα τραγούδι για έναν έρωτα με ενοχές, με προδοσία και μετάνοια, αλλά πάνω απ’ όλα είχε στο μυαλό του έναν ήχο. Μια μελωδία με σαξόφωνο που δεν ήθελε να ακούγεται σαν φαντεζί σόλο. Ήθελε να μοιάζει με αναστεναγμό.
Το τραγούδι ήταν το Careless Whisper. Και πριν φτάσει στα ραδιόφωνα, χρειάστηκε σχεδόν δυόμισι χρόνια δουλειάς, ηχογραφήσεων και απορρίψεων. Ο George Michael είχε τόσο συγκεκριμένη ιδέα στο μυαλό του για το σόλο του σαξοφώνου, που δοκίμασε 8 διαφορετικούς σαξοφωνίστες. Όλοι εξαιρετικοί μουσικοί. Κανείς όμως δεν κατάφερνε να αποδώσει αυτό το μοναδικό συναίσθημα που ήθελε.
Κάποιοι το έπαιζαν πολύ καθαρά. Άλλοι πολύ τεχνικά. Άλλοι με πολύ ένταση. Εκείνος ήθελε μια μελωδία που να λυγίζει στον αέρα, να τρέμει σαν φωνή που σπάει από τύψεις. Και δεν σταμάτησε μέχρι να το βρει.
Ο ένατος μουσικός που μπήκε στο στούντιο λεγόταν Steve Gregory. Εκείνος άκουσε τον George να του τραγουδάει την μελωδία με το στόμα – και κατάλαβε. Μετά από αρκετές λήψεις, έπαιξε ακριβώς αυτό που ο George άκουγε μέσα στο κεφάλι του. Και το τραγούδι έδεσε. Εκείνη τη στιγμή, όλα τα κομμάτια μπήκαν στη θέση τους.
Το Careless Whisper κυκλοφόρησε το 1984. Έγινε νούμερο 1 σε πάνω από δέκα χώρες, και το σόλο σαξοφώνου του έγινε συνώνυμο του ερωτικού αποχαιρετισμού σε μια ολόκληρη γενιά.
Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν πως αυτό το απόλυτα οικείο κομμάτι γεννήθηκε μέσα από εμμονή, ακρίβεια και 8 απορρίψεις. Αλλά ίσως γι’ αυτό ακούγεται ακόμη σαν να τραγουδάει κατευθείαν από την καρδιά.