Το πρόγραμμα που έγραψε ένας φοιτητής στο υπόγειο. Το πούλησε για 34 εκατομμύρια. Σήμερα αξίζει πάνω από 100 δισεκατομμύρια.

Ήταν ένας απλός φοιτητής πληροφορικής στο Μίσιγκαν. Ζούσε με τους γονείς του και έγραφε κώδικα σε ένα Macintosh Plus. Ήθελε απλώς να δει τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του πατέρα του με καλύτερη ποιότητα στην οθόνη. Δεν φανταζόταν πως εκείνο το ταπεινό πρόγραμμα θα γινόταν η βάση για το πιο διάσημο λογισμικό εικόνας όλων των εποχών.

Ονομαζόταν Thomas Knoll και είχε έναν αδερφό στο Χόλιγουντ, τον John. Δούλευε στα ειδικά εφέ του Star Wars. Όταν είδε τον κώδικα του Thomas, δεν είδε απλώς φίλτρα — είδε μέλλον. Τον έπεισε να το εξελίξουν. Του είπε: “Άσε το διδακτορικό. Φτιάχνουμε το εργαλείο που θα χρησιμοποιεί όλος ο κόσμος”.

Το 1988, δύο απλοί τύποι χωρίς κεφάλαιο, πήγαν στην Apple και στην Adobe να κάνουν ντεμο. Είχαν ένα λογισμικό με το όνομα “Display”. Μετά έγινε “ImagePro”. Ύστερα “Photoshop”. Η Adobe πείστηκε. Έδωσε προσωρινά δικαιώματα διανομής και το κυκλοφόρησε το 1990 αποκλειστικά για Mac, στην τιμή των 895 δολαρίων. Ο κόσμος άρχισε να μαθαίνει τι σημαίνει “ψηφιακή επεξεργασία εικόνας”.

Το 1995, η Adobe αποφάσισε να μη δίνει άλλο ποσοστά. Αγόρασε πλήρως τα δικαιώματα του Photoshop από τα αδέρφια Knoll για 34,5 εκατομμύρια δολάρια. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι το ίδιο το brand “Photoshop” θα γινόταν ρήμα. Ότι θα “φωτοσοπάραμε” εικόνες για πάντα, ακόμα κι όταν δεν χρησιμοποιούμε καν Photoshop.

Η Adobe δεν πούλησε απλώς ένα πρόγραμμα. Πούλησε την ψευδαίσθηση τελειότητας. Το Photoshop έγινε σύμβολο εξουσίας στα χέρια φωτογράφων, περιοδικών, εταιρειών και influencers. Από τα μωρά στα εξώφυλλα μέχρι τις σημαίες σε πολέμους, όλα μπορούσαν να αλλοιωθούν. Και συνήθως αλλοιώνονταν.

Σήμερα η Adobe έχει μετατρέψει το Photoshop σε υπηρεσία. Δεν στο πουλάει πια. Σου το νοικιάζει. Κάθε μήνα. Και εκατομμύρια χρήστες πληρώνουν, γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή. Το Photoshop έχει περάσει προ πολλού τα 100 δισεκατομμύρια σε συνολική αξία. Οι αδερφοί Knoll, όμως, είχαν μείνει με 34 εκατομμύρια. Ποτέ δεν το μετάνιωσαν. Ήξεραν πως είχαν ανοίξει έναν καινούργιο κόσμο. Απλώς όχι δικό τους.