Ήταν η εποχή που τα συνθήματα στα γήπεδα ήταν… ελαφρά, όπως τα τραγούδια του ελαφρού τραγουδιού που ήταν στο προσκήνιο. Η «κουρέλα» ήταν η πιο… άσχημη, ίσως, λέξη που μπορούσε να αποκαλέσει κάποιος φίλαθλος την αντίπαλη ομάδα. Οι αντίπαλοι οπαδοί πολλές φορές καθόντουσαν δίπλα – δίπλα στις εξέδρες, χωρίς παρουσία αστυνομίας, και στη χειρότερη περίπτωση να πετούσαν κανένα μικρό μπουκαλάκι πορτοκαλάδας, από εκείνες τις μικρές στο πλαστικό που μόνο στο γήπεδο υπήρχαν, όταν έβαζαν οι αντίπαλοι γκολ.
Τα τραγούδια ανέκαθεν περνούσαν στα χείλη των φιλάθλων και οι στίχοι τους έρχονταν στα μέτρα τους ανάλογα την περίπτωση. Έτσι λοιπόν η μεγάλη επιτυχία του Νίκου Γούναρη «Ένα βράδυ που ‘βρεχε» πέρασε στα χείλη των φιλάθλων του Παναθηναϊκού για να διασκεδάσουν τα δύο γκολ που έβαλε στην ομάδα τους ο άσος του Πανιωνίου, Στάθης Χάιτας!
Ήταν η ποδοσφαιρική σεζόν 1970-71 και ο Παναθηναϊκός με την εμπειρία και την αίγλη που είχε ως φιναλίστ του Γουέμπλεϋ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αντιμετώπιζε τον πανίσχυρο τότε Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, που στο τέλος της σεζόν βγήκε δεύτερος στο πρωτάθλημα, με πρωταθλήτρια την ΑΕΚ και τρίτο το «τριφύλλι»! Η ομάδα της Νέας Σμύρνης κατάφερε και νίκησε στο παιχνίδι αυτό τον ΠΑΟ με 2-1, με τον Χάιτα να πετυχαίνει και τα δύο γκολ.