Τον Γουίλιαμ δεν τον ξέρεις, ένας απλός αγρότης ήταν, ξέρεις όμως τι έφτιαξε κατα λάθος και άλλαξε τη ζωή μας;

Η ιστορία της ανθρώπινης διατροφής είναι γεμάτη από τυχαίες ανακαλύψεις που άλλαξαν τον τρόπο που τρώμε. Ένας απλός αγρότης από τη Νέα Υόρκη, ο Γουίλιαμ Λόρενς, δεν είχε καμία πρόθεση να δημιουργήσει κάτι νέο. Προσπαθούσε απλώς να φτιάξει ένα κλασικό γαλλικό τυρί, το Neufchâtel, ένα μαλακό και αλμυρό τυρί που παρασκευαζόταν στη Νορμανδία εδώ και αιώνες. Αλλά μια μικρή απόκλιση στη διαδικασία παραγωγής, ένας πειραματισμός που δεν είχε σχεδιαστεί, άλλαξε για πάντα τον κόσμο της γαστρονομίας.

Ο Λόρενς είχε στα χέρια του μια πιο κρεμώδη και πλούσια εκδοχή του τυριού, πιο απαλή και πιο γευστική από οτιδήποτε είχε δοκιμάσει. Η αιτία ήταν απλή: είχε προσθέσει περισσότερο κρέμα από όσο έπρεπε. Η αστοχία αυτή δεν τον οδήγησε να πετάξει το προϊόν του, όπως θα έκαναν πολλοί, αλλά να το δοκιμάσει. Και το αποτέλεσμα ήταν συναρπαστικό. Το τυρί του δεν είχε τη σκληρή υφή του Neufchâtel, αλλά μια βελούδινη και ακαταμάχητα πλούσια αίσθηση.

Η νέα αυτή συνταγή δεν έμεινε κρυφή για πολύ. Το 1872, ο Λόρενς άρχισε να πουλάει το τυρί του με την εμπορική ονομασία “cream cheese”. Η δημοτικότητά του εκτοξεύθηκε, καθώς ήταν ευκολότερο στη χρήση και μπορούσε να ταιριάξει τόσο σε αλμυρές όσο και σε γλυκές συνταγές. Σε μια εποχή όπου οι επιλογές ήταν περιορισμένες, αυτό το νέο τυρί έγινε γρήγορα βασικό συστατικό σε αμερικανικά και ευρωπαϊκά νοικοκυριά.

Το cream cheese δεν έμεινε απλώς μια μικρή τοπική καινοτομία. Σύντομα, οι μεγάλες γαλακτοκομικές εταιρείες άρχισαν να το παράγουν μαζικά, και οι συνταγές που το περιείχαν πολλαπλασιάστηκαν. Από αλμυρά dips μέχρι cheesecakes, από απλά αλείμματα μέχρι gourmet δημιουργίες, το λάθος του Γουίλιαμ Λόρενς μεταμορφώθηκε σε ένα διαχρονικό γαστρονομικό φαινόμενο.