MEDIA

Οι Active Member υποδέχονται το Τριώδιο με ένα τραγούδι αφιέρωμα στη γιορτή «Τελώνου και Φαρισαίου»

Οι Active Member, πάντα επίκαιροι και ενεργοί στους καιρούς, ξέρουν να σχολιάζουν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο, τα όσα διαδραματίζονται στην επικαιρότητα.   Και αυτή τη φορά επιστρατεύοντας την ποίηση του ρεαλισμού , γράφουν στίχους καταγραφής της ωμής πραγματικότητας, χωρίς να αυτολογοκρίνονται και καταγγέλλουν την εποχή μας, με ένα τραγούδι ύμνο για την 21...

active member
active member
Συντάκτης: kpetropoulos Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Οι Active Member, πάντα επίκαιροι και ενεργοί στους καιρούς, ξέρουν να σχολιάζουν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο, τα όσα διαδραματίζονται στην επικαιρότητα.

 

Και αυτή τη φορά επιστρατεύοντας την ποίηση του ρεαλισμού , γράφουν στίχους καταγραφής της ωμής πραγματικότητας, χωρίς να αυτολογοκρίνονται και καταγγέλλουν την εποχή μας, με ένα τραγούδι ύμνο για την 21 Φεβρουαρίου, ανήμερα του «Τελώνου και Φαρισαίου», ημέρα ανοίγματος του Τριώδιο!

 

Να σημειώσουμε για όσους δεν γνωρίζουν πως στη Ρωμαϊκή εποχή ο Τελώνης ήταν εκείνος εισέπραττε τους φόρους από τους πολίτες, τους οποίους πολύ συχνά εκμεταλλευόταν ή εκβίαζε. Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη ήταν άδικοι, εκβιαστές και αμαρτωλοί…που όμως παραδέχονταν το «σφάλμα» τους.

 

Απο την άλλη πλευρά οι Φαρισαίοι ήταν φανατικοί Εθνικιστές που ο ίδιος ο Ιησούς έλεγχε…καθώς εκπροσωπούσαν την υποκριτική θεοσέβεια και ήταν κατά βάση φιλοχρήματοι, αλαζόνες, άδικοι και εκμεταλλευτές καταστάσεων.
Ακούστε λοιπόν με την ένταση στο τέρμα, ένα τραγούδι που όπως λένε οι Active Member, είναι αφιερωμένο στους μασκαράδες του ντουνιά ολάκερου.

 

Στο cover του τραγουδιού εικονίζονται οι υποκριτές της δικής μας εποχής…

 

 

Παραγωγή, στίχοι, παρουσίαση, ηχοληψία & μίξη: B.D.Foxmoor
Ηχογραφήθηκε στη Ξηρονομή ανάμεσα σε σερπαντίνες, μάσκες, κρασί και προβατίνα.
Talkback 2021

«Τελώνου και Φαρισαίου»Χρόνια πολλά σας, μασκαράδες!
Άνοιξε το Τριώδιο.

Για τον καλό σκοπό σας,
πάλι δε βρήκατε εμπόδιο.

Αυτή την Κυριακή του φόβου του εκτελεστέου

θα σας μνημονεύω πάντα
ως δυνάστες του τόπου αυτού,
του καταβλητέου.
Πέστε, λοιπόν, στον κύρη του ύπνου
που με ψάχνει να με θάψει,
είμαι μπροστά του ζωντανός
εδώ στην ίδια χάψη⋅

κι ότι στο τέλος της αγρύπνιας μου
θα λευτερωθώ εκ νέου

πάνω στη γιορτή σας,
Τελώνου και Φαρισαίου.

 

Στο περβόλι της σιωπής μόνο ακίνδυνοι ανθίζουν.
Άκου, όλοι φοβούνται, δε μιλάνε, ψιθυρίζουν.
Μα ο επερχόμενος θρήνος, τους λεύτερους δεν αφορά.
Τίμα ραγιά τη μνήμη σου έστω για μια φορά.
Αρνήσου τους χρησμούς, τις οδηγίες των πλανερών,
200 χρόνια ο περίγελος είσαι των νεκρών.

Όλος ο κόσμος χάψη κι ο στοχασμός κελί.
Οι νέοι ανθρωποφύλακες φοράνε μάσκες, Περικλή.
Λευκοντυμένοι απόστολοι ραβδίζουν το παρόν,
το χτες έφραξε όλες τις ανάβρες των θεών.
Ο Φαρμακεύς οδηγεί ψυχοπομπές

κάτω απ΄τον ίσκιο μας, φόβοι ριπές.

Στους λειμώνες της ντροπής υπάρχει τώρα νηνεμία,
φωνή καμία, της δυναστείας των εικόνων βία.
Κακοσμία από το φόβο και την αθυμία,

την προθυμία, αυτή την άμοιρη πληβεία.
Άκου πως κροταλίζουν πάλι τα σερνάμενα.
Λαχταράνε κορμιά επι ξύλου κρεμάμενα.
Κάνει χαρά κάτω απ΄το φέγγος της σελήνης

η πρόοδος, το νόθο παιδί της μνημοσύνης.
Της αξιοσύνης στέρεψε το νεροστράτι

κι αυτό το κάτι, της αντρειοσύνης το πλεμάτι

στου πλουτοκράτη τυλίχτηκε την πλάτη.
Λαέ σακάτη αποζητάς τις βουρδουλιές του επιστάτη.Γι΄ αυτό, χρόνια πολλά σας, μασκαράδες!
Του αλλοπαρμένου μη φοβάστε τις αράδες.

Δεν είναι πια εδώ τόπος για σπουδαίους,
Είναι μόνο για Τελώνηδες και Φαρισαίους.
Χρόνια πολλά σας, μασκαράδες!
Κακοί βραχνάδες τόπου καταβλητέου

Κι εσείς ραγιάδες,

βαποράκια ενός τρόμου αγελαίου.

Γιορτάζουν οι έμποροι και οι ψευτολογάδες,
οι μαμμωνάδες, ωδές επι του πρακτέου.
Γιορτή απόψε στους κερχανάδες.
Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου!

 

Οι μάσκες σας απέναντι στης λευτεριάς μας το άβατο,
Θα σας χαρίσουν μια ζωή πιο βαριά κι από το θάνατο.
Των μετανθρώπων ετούτη η δυστοπική αφήγηση,
θα είναι το τέλος σας, κι όχι η επανεκκίνηση.Γιορτάστε, το Τριώδιο, είναι για ‘σας τους μασκαράδες

που θέλετε τον κόσμο αλλοιώς για να τον χαίρεστε μονάχοι.
Γιορτάστε όσο μπορείτε μαμμωνάδες⋅
η εκδίκηση γεννήθηκε ήδη σε μια λεύτερη και μακρινή αετοράχη.

Exit mobile version