Ο Ιούλιος Καίσαρας κρύφτηκε πίσω από τα βουνά της Πίνδου και εμφανίστηκε στα Φάρσαλα
Μετά την ήττα του στη Δυρράχιο, ο Καίσαρας χάθηκε μέσα στα βουνά της Πίνδου και εμφανίστηκε ξαφνικά στα Φάρσαλα, όπου με λιγότερους άνδρες νίκησε τον Πομπήιο και έγινε απόλυτος ηγεμόνας της Ρώμης.
Λίγους μήνες πριν γίνει απόλυτος κυρίαρχος της Ρώμης, ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν σε μειονεκτική θέση. Ο Πομπήιος τον είχε νικήσει στη Δυρράχιο, οι λεγεώνες του πεινούσαν, και η μόνη του ελπίδα ήταν να κινηθεί γρήγορα. Δεν πήγε από τον δρόμο που όλοι περίμεναν. Αντί να κατέβει ευθεία προς τη Μακεδονία, χάθηκε μέσα στα ορεινά της Ηπείρου και της Πίνδου. Το επόμενο που άκουσε ο Πομπήιος ήταν πως ο Καίσαρας είχε φτάσει… στα Φάρσαλα.
Ο Καίσαρας είχε μαζί του μόνο 22.000 άνδρες. Ο Πομπήιος είχε πάνω από 45.000. Το τοπίο, όμως, ήταν το όπλο του. Κρύφτηκε μέσα στις χαράδρες του Δρίνου, στα περάσματα του Μετσόβου, πέρασε νύχτα από την Άρτα και την Ανασελίτσα, διέσχισε τα Τζουμέρκα και βγήκε στην Ηράκλεια Λυγκηστίδα. Μετά, ακολουθώντας τον ποταμό Ενιπέα, μπήκε στη Θεσσαλία, δίχως ο Πομπήιος να καταλάβει τίποτα.
Το στρατόπεδο του Πομπήιου ήταν ψηλά, σε βραχώδη θέση πάνω από το Φάρασον. Από κει μπορούσε να ελέγχει τα πάντα, αλλά η βιασύνη του τον πρόδωσε. Έστειλε το ιππικό του στα αριστερά, αλλά ο Καίσαρας είχε φυλάξει έξι ειδικές μονάδες πίσω από τη γραμμή. Ξαφνικά επιτέθηκαν από πίσω και οι άνδρες του Πομπήιου διαλύθηκαν, τρέχοντας προς τα βουνά. Ήταν η αρχή του τέλους για τον μεγάλο του αντίπαλο.
Ο κάμπος των Φαρσάλων έγινε θέατρο σφαγής. Δεκαπέντε χιλιάδες σκοτώθηκαν, είκοσι τέσσερις χιλιάδες αιχμαλωτίστηκαν. Οι περισσότεροι δεν ήταν καν Ρωμαίοι: ήταν Έλληνες και Ασιάτες μισθοφόροι που δεν είχαν διάθεση να πολεμήσουν. Ο Καίσαρας, μόλις τέλειωσε η μάχη, έδωσε εντολή να μην σκοτωθούν οι Ιταλοί, μόνο οι υπόλοιποι. Μια μέρα αργότερα, με ένα μόνο φορτηγό πλοίο, ο Πομπήιος είχε φύγει από την Ελλάδα.
Στις όχθες του Ενιπέα, εκεί όπου σήμερα είναι χωράφια, στάβλοι και βοσκοτόπια, κάποτε κρίθηκε η τύχη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ο Καίσαρας, χάρη σε μια παράκαμψη μέσα από την Πίνδο, χάρη στην υπομονή και τον αιφνιδιασμό, έγινε κυρίαρχος του κόσμου. Και ο κάμπος των Φαρσάλων, που κάποτε ανήκε στον Αχιλλέα, έζησε μια νέα Ιλιάδα — χωρίς θεούς, αλλά με σφαγές.
Γρηγόρης Κεντητός
Γράφω για πράγματα που με συναρπάζουν, αλλά φροντίζω πάντα να τα ερευνώ σαν να τα μελετούσα για πρώτη φορά. Αναζητώ τη σύνδεση ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το ανθρώπινο μέσα στο ακαδημαϊκό, και τη γνώση που μπορεί να μεταφερθεί με τρόπο απλό, ακριβή και ζωντανό. Είτε πρόκειται για έναν αρχαίο πόλεμο είτε για ένα φαινόμενο της εποχής μας, στηρίζομαι πάντα σε πρωτογενές υλικό, πραγματικές πηγές και σοβαρή τεκμηρίωση. Θέλω κάθε κείμενο να αξίζει τον χρόνο του αναγνώστη — και τον δικό μου.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
