Να πούμε τα ίδια για τον Μπόλονι και τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού; Δεν αξίζει τον κόπο. Πρώτα στην στήλη και μετά σε αυτήν την εφημερίδα τα έχετε διαβάσει σχετικά. Καιρό τώρα. Από τα πρώτα δείγματα. Από τις πρώτες εντάσεις.
Τώρα, απλώς, είναι κοινός τόπος στο ρεπορτάζ των «πράσινων». Εδώ, πάμε ένα βήμα παρακάτω. Προφανώς, ό,τι συμβαίνει δεν περνάει απαρατήρητο στα διοικητικά κλιμάκια της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Ειδικά πλέον, με την έντονη και καθημερινή ενασχόληση και δραστηριοποίηση.
Η εμπιστοσύνη στον Μπόλονι παραμένει, παρότι κλονισμένη. Σοβαρά. Ακόμη και για πρακτικούς λόγους, αφού δεν γίνεται, σε οποιαδήποτε ομάδα, να στηριχτεί ο ένας αντί των πολλών.
Ακόμη και αν έχει όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος του. Και ο Ρουμάνος τεχνικός, τα δικά του, καθημερινά, τα βλέπει αν όχι να ελαττώνονται, τουλάχιστον να αμφισβητούνται. Και από ανθρώπους θα ήθελε να έχει, αταλάντευτα, στο πλευρό του.
Οπως και να ‘χει, τα πράγματα πλέον είναι οριακά. Για όλους και για όλα.
Χωρίς άλλοθι, αφού και αυτά αναιρούνται από προηγούμενες επιλογές (βλέπε άδεια).
Και με τον Παναθηναϊκό πρακτικά να κυνηγάει την εξάδα και όχι κάτι περισσότερο, δεν αποκλείεται ούτε η ταχύτητα ούτε – κυρίως – η δραστικότητα στη λήψη των αποφάσεων.