O Γενς Γιόνσον έρχεται να ενισχύσει το κέντρο της ΑΕΚ και σας παρουσιάζουμε τα «τι και πώς» της πορείας του ως εδώ.
Το ταξίδι του στην Ελλάδα, πριν από μια εβδομάδα πάνω κάτω, ήταν αναγνωριστικό. Να δει, μαζί με τη σύντροφό του, από πρώτο χέρι «περί τίνος πρόκειται». Μπάλα, άλλωστε, δεν παίζει μόνο για να… παίζει. Δίνει τεράστια σημασία και στα γύρω γύρω. Πού ζει, πώς ζει. Από την Ένωση δήλωναν άγνοια, αλλά καλά έκαναν. Ήταν μια υπόθεση ανοιχτή, δεν θα ωφελούσε στο παραμικρό να «σπάσει» το οτιδήποτε.
Ερωτεύτηκε την Ισπανία ως χώρα και αν ήταν αλλιώς τα δεδομένα, για παράδειγμα αν η Βαλένθια είχε ξεπεράσει το στάδιο του φιλολογικού ενδιαφέροντος που έδειξε τον προηγούμενο Ιανουάριο, τότε εκεί θα συνέχιζε. Σε κάθε περίπτωση, αυτά που είδε στα μέρη μας, πολύ του άρεσαν. Ήλιος, θάλασσα, τσεκ. Κατ’ εικόνα του Κάντιθ, αυτού δηλαδή που αποκαλεί «μαγικό μέρος». Με αυτό ως βάση, το επόμενο βήμα, να κλείσει δηλαδή η συμφωνία δεν ήταν πλέον το πιο δύσκολο. Ειδικά καθώς δεν μιλάμε για κάτι εντελώς φρέσκο. Η ΑΕΚ έκανε κίνηση για την απόκτησή του και πριν από 6 μήνες. Τότε δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες, ωστόσο.
Η μαγική αρχή του Γιόνσον στην Κάντιθ δεν είχε ανάλογη συνέχεια
Το συμβόλαιο του με την Κάντιθ θα ανανεωνόταν αυτόματα αν έπαιζε μίνιμουμ 35 λεπτά σε 25 συνολικά ματς στη σεζόν που μόλις τελείωσε, από τη στιγμή που ο στόχος της παραμονής επιτεύχθηκε – έστω στο τσακ. Δεν πήγε παραπέρα από τις 22 εμφανίσεις, στο δεύτερο μισό έπαιξε ελάχιστα, κάτι όχι τυχαίο, αφού στο κλαμπ του ισπανικού νότου δεν τον ήθελαν άλλο, είχαν ψυχραθεί μαζί του μετά από δηλώσεις του, στις οποίες παραδεχόταν ανοιχτά πως αναζητά άλλη πρόκληση. Κατά προτίμηση ξανά στην Ισπανία.
Άλλαξε και ο προπονητής, αυτό ήταν. Με τον Άλβαρο Θερβέρα τα ‘χαν βρει περίφημα. Με τον Σέρχιο, που ανέλαβε στις αρχές Ιανουαρίου, ποτέ δεν έκαναν χωριό. Βεβαίως ήταν φανερό πια πως δεν υπήρχε καν λόγος να προσπαθήσουν. Κρίμα υπό μια έννοια, καθώς η πρώτη σεζόν του Γιόνσον στην Κάντιθ ήταν εκπληκτική. Όταν πήγε εκεί, δεν έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους φαν. Δεν τον ήξεραν, δεν τον πίστευαν ως προοπτική, δεν τους έψηνε το βιογραφικό του. Στο γήπεδο όμως, κατάλαβαν πόσο λάθος έκαναν που βιάστηκαν να τον (κατά)κρίνουν. Εξελίχθηκε σε παίκτη-κλειδί, δεν έχασε σχεδόν ματς σε μια σεζόν που είχε highlight νίκες κόντρα σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης.
Ψάχνει πάντα το καλύτερο, δεν κάθεται άπραγος και… ψάχνεται
Η συνέχεια, όπως είδαμε, δεν ήταν το ίδιο ρόδινη.«Ζω για να παίζω μπάλα. Κι όταν αυτό δεν συμβαίνει, προφανώς και επηρεάζει την καθημερινότητά μου», έφτασε να πει κάποια στιγμή. Λειτουργεί πολύ με το συναίσθημα. Στην Κόνιασπορ, πρώτη του εμπειρία μακριά από την πατρίδα του και την Άαρχους, εκτίμησε το πώς του φέρθηκαν, γι’ αυτό κι έκατσε συνολικά 4 χρόνια (2016-20).
Κέρδισε τίτλους (ένα Κύπελλο κι ένα Σούπερ Καπ Τουρκίας), έπαιξε δύο διαδοχικές χρονιές στην Ευρώπη. Μπορούσε να συνεχίσει στην Τουρκία. Είχε προτάσεις από Μπεσίκτας και Τραμπζονσπόρ. Αλλά δεν ήθελε άλλο να μείνει εκεί, ούτε αυτός, ούτε κυρίως η σύντροφός του. Τον έκαιγε επίσης το να ανεβεί level από πλευράς πρωταθλήματος. Να δοκιμάσει σε ένα από τα πέντε μεγαλύτερα της Ευρώπης.
Όταν ήρθε η Κάντιθ ως δυνατότητα, ουδόλως τον χάλασε το αναλογικά μικρό όνομα του συλλόγου. Κάθισε στον υπολογιστή του και πήρε τη βοήθεια του google. Για να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα για την πόλη, την ομάδα. Μίλησε επίσης με Ισπανούς άλλοτε συμπαίκτες του. Την είχε κάνει την ερευνά του, το είδαμε και με το πώς προσέγγισε την ελληνική προοπτική, του αρέσει να πηγαίνει στο άγνωστο, αλλά όχι στα τυφλά!
Το όνειρο του Μουντιάλ, τι είδους παίκτης είναι
Ο μεγάλος του στόχος, το όνειρό του Γιόνσον, είναι να αγωνιστεί στο Κατάρ για το Μουντιάλ. Κάτι που ευελπιστεί να κάνει πράξη μέσω της Ένωσης. Να βρει το δρόμο δηλαδή για να παίξει ξανά στην Εθνική Δανίας, με την οποία έχει 5 συμμετοχές. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στη μεσαία γραμμή (Πιέρ-Εμίλ Χόιμπιεργκ, Τόμας Ντιλέινι, Ματίας Γιόνσον, Κρίστιαν Νόργκααρντ), αλλά πιστεύει πως μπορεί να ανατρέψει την ιεραρχία.
Ως μέσος είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένος στην άμυνα. Στο να κλέβει μπάλες, να καταστρέφει το παιχνίδι του αντιπάλου. Στηρίζει πολλά στην κινητικότητά του και την ταχύτητα, σώματος και σκέψης, που τον χαρακτηρίζει. Είναι δυναμικός, έχει καλά χτυπήματα και δεν φοβάται να δοκιμάσει το πόδι του. Κρατάει τη θέση του, είναι πειθαρχημένος και αφοσιωμένος στην αποστολή του. Ένα καθαρόαιμο 6άρι χωρίς ιδιαίτερες επιθετικές αρετές – θα είναι λάθος να περιμένει κανείς από αυτόν το οτιδήποτε φαντεζί. Είναι δουλευταράς, του αρέσει η ήρεμη ζωή και να το απολαμβάνει – καλώς τον!
