Ο έρωτας, ο βήχας και η «τρέλα» δεν κρύβονται. Ιδίως το τελευταίο, όταν πρόκειται για ένα μεγαλεπίβολο εγχείρημα, φαίνεται από τα πιο μικρά πράγματα. Ακόμα κι από μία κυριακάτικη… βόλτα.
Η επιθυμία του Δημήτρη Μελισσανίδη να δει έτοιμο το έργο της «Αγιάς Σοφιάς» όσο το δυνατόν νωρίτερα, δεδομένη. Ένα πρότζεκτ, το οποίο αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Μπορεί τον τελευταίο καιρό το ποδόσφαιρο να έχει μεταφερθεί στις δικαστικές αίθουσες, αλλά οι εργασίες στο οικόπεδο της ΑΕΚ, στην Νέα Φιλαδέλφεια πλέον δεν σταματούν ούτε με προεδρικό διάταγμα. Η πρώτη πλάκα μπήκε, το εργοτάξιο έριξε τα πρώτα μπετά, το Youtube πήρε «φωτιά» με την λεπτό προς λεπτό μετάδοση των έργων και με καθημερινούς θεατές πλήθος κόσμου, το όνειρο προχωρά γοργά.
Ένα όνειρο, το οποίο ο διοικητικός ηγέτης της Ένωσης θέλει να γίνει πραγματικότητα περισσότερο από τον καθέναν. Άλλωστε, το γηπεδικό αποτελεί και προσωπικό του στοίχημα, καθώς με την ολοκλήρωση της «Αγιάς Σοφιάς», το όνομά του συνδέεται αυτόματα με την πιο λαμπρή στιγμή στην ιστορία της ομάδας και η υστεροφημία του διασφαλίζεται εις το διηνεκές. Το ίδιο και η ευγνωμοσύνη του λαού της ΑΕΚ.
Για αυτό άλλωστε ο Δημήτρης Μελισσανίδης επέλεξε, ακόμα και σε μία μέρα όπου είναι εθνική εορτή και αργία, να δηλώσει την παρουσία και την ανυπομονησία του για το όλο πρότζεκτ, με τον περίπατο- επιθεώρηση που έκανε χθες (25/3) πέριξ του οικοπέδου. Κάποιοι, ενδεχομένως να θεωρήσουν τη συγκεκριμένη πράξη ως καθαρά τυπική. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Πρόκειται περί τελειομανίας. Μια «πάθηση» από την οποία ο πρόεδρος της ΑΕΚ δεν θα απαλλαγεί ποτέ.