ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Άγγελος Ποστέκογλου: Ο Βασιλιάς Αρθούρος από τη… Μελβούρνη

Μπορεί ο Άγγελος Ποστέκογλου να τραβήξει το δικό του... Εξκάλιμπερ, να λύσει μια κατάρα 63 ετών και να καθίσει στον θρόνο της Premier League;
Άγγελος Ποστέκογλου: Ο Βασιλιάς Αρθούρος από τη… Μελβούρνη

Πως μπορεί να σπάσει μια κατάρα 63 ετών και η Τότεναμ να κατακτήσει την Premier League; Ίσως ο Άγγελος Ποστέκογλου να έχει απάντηση.

Ναι, οκ, για την Τότεναμ μιλάμε. Την ομάδα που μπορεί να σκοντάψει μόνη της, στο ίσωμα, με μηδέν μποφόρ, ένα εκατοστό πριν τη γραμμή του τερματισμού.

Κι όμως, αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα στο τέλος της σεζόν τα «σπιρούνια» να αναδειχθούν πρωταθλητές, γι’αυτήν είναι υπεύθυνος ο Άγγελος Ποστέκογλου.

Η ανάληψη των καθηκόντων του πάγκου των Λονδρέζων από τον Έλληνα κόουτς αντιμετωπίστηκε από τον βρετανικό Τύπο, αν όχι με δυσπιστία και απογοήτευση, τουλάχιστον με άκρατο σκεπτικισμό.

Βλέπετε, ακόμα και οι πέντε τίτλοι (2 πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και δύο Λιγκ Καπ Σκωτίας) μέσα σε δύο σεζόν (2021-2023) με τη Σέλτικ, δεν προκάλεσαν ενθουσιασμό με τη σκέψη της ύπαρξης του Ποστέκογλου στο τιμόνι των «σπιρουνιών».

Δέκα ματς μετά την έναρξη της Premier League, οκτώ νίκες, δύο ισοπαλίες και καμία ήττα, το κλίμα για τον συμπατριώτη μας έχει μεταβληθεί άρδην, με την ομάδα του να είναι πρώτη, στο +5 από Σίτι (ματς περισσότερο) και στο +6 από Λίβερπουλ (ματς περισσότερο).

Δείτε τι έκανε ο θεούλης Σον με το μπουκαλάκι νερό κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας.

Μπορεί να μην παίζει το πιο εντυπωσιακό ποδόσφαιρο η Τότεναμ. Μπορεί καν να μην ήταν η καλύτερη ομάδα σε ορισμένα παιχνίδια, όπως αυτό με τη Λίβερπουλ και το διαιτητικό ρεσιτάλ, αλλά στο τέλος της ημέρας μετρούν τα αποτελέσματα.

Κανείς δεν θα θυμάται στο τέλος της σεζόν, αν η ομάδα του Ποστέκογλου δεν έπαιξε καλά σε αρκετά ματς. Θα θυμάται όμως το όνομα του τύπου που την οδήγησε στο πρωτάθλημα μετά από 63 χρόνια!

Φανταστείτε ότι την τελευταία φορά που κέρδισαν τον τίτλο οι «spurs», ο τωρινός προπονητής τους δεν είχε γεννηθεί ακόμα.

Άγγελος Ποστέκογλου και Τότεναμ, όπως ο Αρθούρος και το Εξκάλιμπερ

Και μιας και το κλίμα είναι άκρως πανηγυρικό στους κόλπους του λονδρέζικου κλαμπ, αξίζει και μια όμορφη μυθολογική παραβολή στα όσα έχει κάνει ο Ποστέκογλου.

Όπως ο βασιλιάς Αρθούρος τράβηξε το Εξκάλιμπερ μέσα από τον βράχο και πήρε το χρίσμα για να κυβερνήσει το Κάμελοτ, σύμφωνα με την κατά τ’άλλα φτωχή βρετανική μυθολογία, έτσι και ο 58χρονος τεχνικός μπορεί να κάνει αυτό που δεν έκαναν προκάτοχοί του με τριπλάσιο ή τετραπλάσιο αριθμό τίτλων.

Αν το σκεφτείτε, ο Αρθούρος ήταν ένας από τους δεκάδες που προσπάθησαν, ήρθε κυριολεκτικά από το πουθενά και απλώς τα κατάφερε. Το ίδιο και ο Ange, ο Βασιλιάς Αρθούρος από τη… Μελβούρνη.

Xoυάντε Ράμος, Αντρέ Βίλας-Μπόας, Μαουρίσιο Ποτσετίνο, ΖΟΖΕ ΜΟΥΡΙΝΙΟ, Αντόνιο Κόντε και πολλοί άλλοι έφυγαν δίχως τον τίτλο του πρωταθλητή από τον πάγκο μιας και εκ των πιο καταραμένων ομάδων στο Νησί και γιατί όχι, μην ντρέπεστε, στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ιστορία.

Κι εδώ που τα λέμε ωραία-ωραία, φαντάζεστε να πάρει πρωτάθλημα η Τότεναμ, τη χρονιά που ο Κέιν φεύγει για την Μπάγερν; Είναι μετά να μην ξεκινήσει την ψυχοθεραπεία ο Χάρι;

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Άγγελος Ποστέκογλου: Ο Βασιλιάς Αρθούρος από τη… Μελβούρνη», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Γιαννόπουλος

H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.