Άρη, γιατί χάνεις δικά σου ματς;

Τέταρτο σερί ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, μετά την επιστροφή του Άρη, στο οποίο οι κίτρινοι φεύγουν με γλυκόπικρη γεύση. Κι αυτό λέει πολλά για τα άλματα που έχει κάνει ο Θεός του πολέμου.

Αυτή τη φορά μάλιστα το ποσοστό πικρίλας είναι και το μεγαλύτερο. Ο Άρης έφτασε δευτερόλεπτα από το να πάρει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ αποτέλεσμα το οποίο θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που θα κοιτούσε το υπόλοιπο της φετινής σεζόν.

Άλλη ψυχολογία, αλλά αυτοπεποίθηση, άλλα δεδομένα τελείως. Μια νίκη που άξιζε απόλυτα.

Παράλληλα θα φόρτωνε με τεράστια προβλήματα έναν αξιόλογο και ποιοτικό αντίπαλο όπως ο δικέφαλος, ο οποίος τελικά “σώθηκε” από τις ολιγωρίες του Άρη.

Οι πανηγυρισμοί των πρωταθλητών στο 90+7′ επειδή… κατάφεραν να γλιτώσουν μια οδυνηρή ήττα στο γήπεδο τους -για 3ο σερί ματς- λέει επίσης πολλά.

Ο Άρης άξιζε τη νίκη, όμως σε δύο κομβικά σημεία δεν χειρίστηκε σωστά το μομέντουμ του ματς.

Το πρώτο είναι η γρήγορη ισοφάριση που δέχεται. Είναι ανεπίτρεπτο να όταν αρχίζεις ένα ντέρμπι τόσο ιδανικά να δέχεσαι γκολ τόσο γρήγορα.

Θεωρώ ότι αν μετά το γκολ του Άρη το επόμενο 20λεπτο-ημίωρο περνούσε… αναίμακτα, τότε η εξέλιξη του ματς θα ήταν υπέρ των φιλοξενούμενων.

Ακόμη κι έτσι όμως η ομάδα του Τερζή κατάφερε να αντιδράσει και να πάρει δεύτερη φορά προβάδισμα. Ωστόσο νωρίτερα σημειώθηκε το δεύτερο κομβικό σημείο του ματς.

Αναφέρομαι φυσικά στην αποβολή του Λούκας Σάσα. Ναι, μπορεί να ήταν πολύ τραβηγμένη η απόφαση του… ανεπιθύμητου Σιδηρόπουλου. Όταν όμως έχεις αποκτήσει αριθμητικό πλεονέκτημα λίγα λεπτά πριν και μάλιστα έχεις αγγίξει το 1-2, δεν δίνεις δικαίωμα στον… κάθε Σιδηρόπουλο να φέρει το ματς στα “ίσα”.

Επίσης όταν αποκτάς προβάδισμα σε αυτό το χρονικό σημείο και έχεις ρίξει τον αντίπαλο σου στα σχοινιά απλά…τρως τη μπάλα.

Ναι ο δικέφαλος είναι μια πολύ πιο ακριβή ομάδα με αρκετό βάθος για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν μπορείς όμως να γυρνάς μαζικά στην περιοχή σου και να τον αφήνεις να παίζει “βόλεϊ”.

Κάνε καθυστέρηση, κάνε κάποιον τσαμπουκά, γενικότερα μην επιτρέψεις να παιχτεί μπάλα. Όπως κάνουν σχεδόν όλοι στο Βικελίδης προσπαθώντας να κρατήσουν ένα αποτέλεσμα.

Κρατάω την μεσοεπιθετική ικανότητα του Άρη η οποία είναι πραγματικά σπουδαία. Κρατάω το δεύτερο σερί γκολ του Ιντέγε ο οποίος δείχνει να πήρε μπρος για τα καλά. Κρατάω επίσης τη μια ακόμη ασίστ που έβγαλε ο Φέτφα και την μεγάλη απόκρουση του άγουρου Έμαν.

Στα αρνητικά η αδυναμία στην αμυντική λειτουργία. Είναι κρίμα ό,τι καλό γίνεται μπροστά να χαλάει πίσω. Γενικότερα τον Ιανουάριο πρέπει να υπάρξει ενίσχυση αμυντικά, όπως ελπίζω ο Μπα να συνεισφέρει προς αυτή την κατεύθυνση, έστω από τα χαφ

Υγ: Τα επτά λεπτά καθυστερήσεις στο β’ μέρος δεν δικαιολογούνται από πουθενά. Πάλι καλά που δεν εβγαλε ταμπέλα που να γράφει… παράταση.

Υγ1: Αυτή η νοοτροπία των Ελλήνων διαιτητών να ψάχνουν την ευκαιρία ώστε να “ισοφαρίσουν” μια αποβολή που έδωσαν υπέρ μιας ομάδας, είναι τουλάχιστον εκνευριστική.

Υγ2: Δεν τιμά καθόλου την ΠΑΕ ΠΑΟΚ να μη σέβεται ως οικοδέσποινα τον εκάστοτε αντίπαλο που φιλοξενεί. Και αναφέρομαι φυσικά στην αστοχία κατά την αναγγελία των συνθέσεων των δύο ομάδων. Νοοτροπία που τη μικραίνει.