Άρης: Ο κάθε οπαδός του που παρακολούθησε το χθεσινό (25/7) ματς με την ΑΕΛ μπορεί να αισθάνεται… σκασμένος. Από την άλλη όμως μπορεί να αισθάνεται ποδοσφαιρικά «γεμάτος» και αισιόδοξος ενόψει του επαναληπτικού σε μια εβδομάδα στην Κύπρο.
Αλήθεια πότε ξανά ο Άρης μέσα Ιουλίου σχεδόν είχε τέτοια απόδοση σε κάποιο ματς; Και μάλιστα απέναντι σε μια αξιόλογη ομάδα που (όπως όλες οι κυπριακές τα τελευταία χρόνια) είναι συνηθισμένη να παίζει ευρωπαϊκά προκριματικά καταμεσής του καλοκαιριού.
Απέναντι στην ΑΕΛ η ομάδα του Σάββα Παντελίδη είχε πάθος, ένταση, έδειξε την ποιότητά της και κυνήγησε μέχρι το 96’ το γκολ. Της έλειψε βεβαίως (αναμενόμενα τα δεδομένη χρονική στιγμή) ο ρυθμός, οι αυτοματισμοί, η «χημεία» και πάνω από όλα γρήγορη σκέψη και η αποτελεσματικότητα στο δημιουργικό και επιθετικό κομμάτι.
Το σίγουρα είναι ότι το ματς που θα δούμε στην Κύπρο δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που είδαμε το βράδυ της Πέμπτης. Κι αυτό καθώς οι δύο ομάδες θα κληθούν να αλλάξουν ρόλους σχεδόν εξ ολοκλήρου.
Η ΑΕΛ δεν θα μπορεί και πάλι να παίξει το αντιποδόσφαιρο που παρουσίασε χθες, παίζοντας όλη κάτω από τη σέντρα, με σκοπό να χαλάσει το παιχνίδι. Ούτε οι ποδοσφαιριστές θα παθαίνουν… κράμπες από το 10’, ούτε θα προσπαθούν να εμπλακούν σε κάποια αψιμαχία με αυτούς του Άρη, πάλι με σκοπό την καθυστέρηση.
Πλέον η ομάδα του Κέρκεζ καλείται να ανοιχτεί, να δημιουργήσει, να ψάξει το γκολ. Πόσο καλή είναι όμως σε αυτό; Σίγουρα στο ματς του Βικελίδης δεν έδειξε αυτό που μπορεί να κάνει επιθετικά, ωστόσο πιστεύω ότι αυτό που μπορεί να κάνει πραγματικά δεν πρέπει να ανησυχεί τον σοβαρό Άρη.
Χθες το συγκρότημα της Λεμέσου σου έδινε την εντύπωση πως αν δεχθεί ένα τέρμα, θα καταρρεύσει. Τον ίδιο φόβο πρέπει να της προκαλέσει ο Άρης και στο δεύτερο ματς. Μόνο που θα πρέπει να το κάνει με άλλο τρόπο.
Η ομάδα του Παντελίδη διαθέτει τα χαρακτηριστικά να παίξει και χωρίς να έχει την κατοχή της μπάλας, ή να το θέσω καλύτερα, δίνοντας ηθελημένα γήπεδο στον αντίπαλο. Με το πρεσάρισμα ψηλά και τους ταχύτατους και ποιοτικούς παίκτες που διαθέτει μπορεί να κάνει τη ζημιά. Με ένα γκολ άλλωστε δύσκολα ο Άρης θα χάσει την πρόκριση.
Επίσης οι «κίτρινοι» αναμένονται σε μια εβδομάδα ακόμη καλύτεροι. Ηδη η βελτίωση στην απόδοση σε σχέση με τα φιλικά (ακόμη και αυτό με τον Ατρόμητο) ήταν εμφανέστατη.
Ένας παίκτης που μπορεί να αποδειχθεί κομβικός είναι Λάρσον. Λογικά ο Σουηδός θα είναι έτοιμος για τη βασική 11άδα γεγονός που αν συμβεί τότε ο Ντιγκινί θα μπορέσει να περάσει σε θέση επιτελικού πίσω από τον Ιντέγε όπου μπορεί να είναι πιο χρήσιμος.
Όσον αφορά τον Νιγηριανό μπορεί να ήταν μοιραίος για τις χαμένες ευκαιρίες, ήταν όμως και πάλι μέσα στις φάσεις. Είναι σημείο αναφοράς όπως και να το κάνουμε και μόλις βρει αγωνιστικό ρυθμό και τροφοδοτηθεί καλύτερα, θα κάνει τη διαφορά.
Επίσης θέλω να σταθώ και στον Σούντγκρεν. Η σέντρα-διαβήτης που βγάζει στη φάση του 19’ στον Ιντέγε είναι ο λόγος για τον οποίο ο Άρης απέκτησε τον Σουηδό καθώς πέρσι δεν είχε τέτοιες μπαλιές από τα μπακ του.
Σταθερά καλός ο Μπάσα από τα φιλικά, o Αλβανός ήταν και πάλι τίμιος στα καθήκοντά του. Οσο για τον Φετφατζίδη ήταν θετικός, ενώ η κίνηση που κάνει στο σουτ που βρίσκει το δοκάρι ήταν αριστοτεχνική δείγμα της ποιότητας που διαθέτει.
Στην Κύπρο ο Άρης είναι σίγουρο ότι θα δεχθεί μεγαλύτερη πίεση στην άμυνά του και θα πρέπει να αποφύγει λάθη όπως αυτά των Ρόουζ και Βέλεθ που λίγο έλειψε να κοστίσουν. Επίσης θα πρέπει να προσεχθούν κάποιοι παίκτες της ΑΕΛ και κυρίως αυτός ο Γκαζαριάν που εκμεταλλευόμενος την αγωνιστική κούραση της ομάδας μετά το 65’ λίγο έλειψε να κάνει τη ζημιά.
Με λίγα λόγια ο Άρης παραμένει φαβορί αρκεί να διαχειριστεί την… τσαντίλα που μπορεί να έχει μετά το 0-0 και να εκμεταλλευτεί το… ψήλωμα των Κύπριων που είναι φυσικό να νομίσουν ότι τα δύσκολα πέρασαν.
ΥΓ: Πραγματικό δέος να βλέπεις σχεδόν 25.000 κόσμο να γεμίζει το γήπεδο στα μέσα καλοκαιριού. Αν σκεφτείς μάλιστα πόσα χρόνια έχει να πάρει τίτλο αυτή η ομάδα και τι πέρασε την τελευταία 6ετία η λέξη ίσως να είναι και φτωχή…
ΥΓ1: Το πανό στην Θύρα 3 (φωτο 3) ήταν όλα τα λεφτά. Επαυξάνω +…1914.
ΥΓ2: Ο Άγγλος διαιτητής παρότι έμπειρος από τη θητεία του στην Premier League δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Ήταν πολύ ελαστικός στις καθυστερήσεις των Κυπρίων, ενώ έχασε τη… μπάλα στον πειθαρχικό κώδικα μοιράζοντας κίτρινες αφειδώς. Οι περισσότερες μάλιστα προέρχονταν από ηθελημένους τσαμπουκάδες των αντιπάλων και πάλι με στόχο την καθυστέρηση.