ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Chal’s Museum: Το μέρος που ονειρεύονται όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο

To Chal’s Museum είναι το μέρος που ονειρεύονται όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο. Αν είσαι αθεράπευτος λάτρης του ποδοσφαίρου, τότε υπάρχει για εσένα ένα μέρος που μπορείς να επισκεφθείς και μοιάζει με «επίγειο παράδεισο». Ο λόγος για το Chal’s Museum που δημιούργησε ο μόλις 21 ετών Νότης Χάλαρης. Το Sportime.gr βρέθηκε στον Πειραιά όπου στεγάζεται  το...

Συντάκτης: Sportime Team Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά

To Chal’s Museum είναι το μέρος που ονειρεύονται όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο.

Αν είσαι αθεράπευτος λάτρης του ποδοσφαίρου, τότε υπάρχει για εσένα ένα μέρος που μπορείς να επισκεφθείς και μοιάζει με «επίγειο παράδεισο». Ο λόγος για το Chal’s Museum που δημιούργησε ο μόλις 21 ετών Νότης Χάλαρης.

Το Sportime.gr βρέθηκε στον Πειραιά όπου στεγάζεται  το εν λόγω ποδοσφαιρικό μουσείο και συνομίλησε με τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το φιλόδοξο project.

Πως ξεκίνησε η ιδέα για τη δημιουργία του Chal’s Museum;

Ξεκίνησα τη συλλογή πραγμάτων σε ηλικία μόλις 14 ετών. Στα 16 αποφάσισα να βρω ένα χώρο να στολίσω τα αντικείμενα που είχα μαζέψει. Αποφάσισα αυτό να είναι το παλιό μαγαζί των γονιών μου, μια διαθέσιμη αποθήκη που είχαμε. Το 2019 έδωσα μια συνέντευξη σε ένα μεγάλο αθηναϊκό μέσα. Ο τίτλος που έδωσε ο δημοσιογράφος που μου την έκανε ανέφερε πως πρόκειται για ένα μικρό ποδοσφαιρικό μουσείο στον Πειραιά. Οπότε εκεί ουσιαστικά γεννήθηκε η ιδέα η συλλογή να γίνει στη συνέχεια πράγματι ένα μουσείο.

Πως πήρες την απόφαση να ξεκινήσεις να συλλέγεις ποδοσφαιρικά αντικείμενα;

Αφορμή στάθηκε ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν και εκείνος συλλέκτης μπουκαλιών από ποτά. Ο ίδιος πήγαινε σε ένα συγκεκριμένο παζάρι για να βρίσκει αυτό που έψαχνε. Του ζήτησα να με πάρει μαζί του μια μέρα να δω πως είναι. Το πρώτο πράγμα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον εκεί ήταν οι αθλητικές εφημερίδες από περασμένες δεκαετίες. Για τα επόμενα τρία χρόνια πήγαινα σχεδόν κάθε Κυριακή πρωί στο παζάρι και αγόραζα παλιά και σπάνια αντικείμενα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ελευθερόπουλος – άρθρο γροθιά: «Δεν είσαι τα πάντα δεν είσαι τίποτα»

Πως ήταν το ξεκίνημα της δημιουργίας του μουσείου;

Ήταν αρκετά ριψοκίνδυνη κίνηση γιατί στην πόλη δεν υπήρχε κάτι ανάλογο. Ξεκίνησα πολύ να ρωτάω άτομα του χώρου για το πώς θα τους φαινόταν να υπάρχει ένα ποδοσφαιρικό μουσείο. Όλοι ήταν πολύ θετικοί στο να πραγματοποιήσω το όλο εγχείρημα και έτσι πήρα και εγώ το θάρρος. Μίλησα  και με άτομα που είχαν συλλογές και λέγοντας τους την ιστορία μου με βοήθησαν ακόμα παραπάνω. Ήθελα πολύ βέβαια να δει ο κόσμος τη συλλογή μου, αυτό ήταν το πιο σημαντικό.

Ποια ήταν η πρώτη φανέλα που μπήκε στη συλλογή σου;

Η πρώτη φανέλα ήταν του Πολ Πογκμπά από μπουτίκ όταν έγινα 18 ετών. Ηταν δώρο της κοπέλας μου που ήθελα να με βοηθήσει να διευρύνω τη συλλογή. Όταν την έβαλα σε κάδρο και την κοίταγα για ώρα είπα μέσα μου πως θα ήθελα να έχω έναν τοίχο γεμάτο με τέτοιες φανέλες. Ψάχτηκα αρκετά με site στο ίντερνετ στη συνέχεια. Στην αρχή ξεκίνησα συλλέγοντας φανέλες από μπουτίκ και στη συνέχεια ακολούθησαν οι φορεμένες εμφανίσεις. Η πρώτη φορεμένη φανέλα που μπήκε στο μουσείο ήταν του Τζαμέλ Αμπντούν του Ολυμπιακού από το 2012 και το ματς με τον Παναθηναϊκό όπου είχε σκοράρει. Μου την έδωσε δώρο ένας ξάδερφος μου που είχε δει το χώρο. Η πρώτη φορεμένη φανέλα ξένης ομάδας που μπήκε στη συλλογή ήταν του Ντιρκ Κάουτ από την εθνική Ολλανδίας και τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2006. Αυτή τη στιγμή έχω κοντά στις 70 φορεμένες εμφανίσεις.

Ποια φανέλα που έχεις στην κατοχή σου θεωρείς πως έχει τη μεγαλύτερη αξία αυτή τη στιγμή;

Πιστεύω ανταγωνίζονται αυτές του Τσάβι και του Κασίγιας. Του Τσάβι η φανέλα είναι από τα προημιτελικά του Euro 2018 (σ.σ. Ισπανία- Ιταλία). Του Κασίγιας είναι από τον τελικό του Champions League του 2014 (σ.σ. Ρεάλ Μαδρίτης- Ατλέτικο Μαδρίτης). Πρόκειται πραγματικά για πολύ σπάνια αντικείμενα.

Πως απέκτησες τις φανέλες του Παπασταθόπουλου από τη Ντόρτμουντ και του Μανωλά από τη Νάπολι;

Η φανέλα του Παπασταθόπουλου ήταν από συμφωνία ανταλλαγής με το Χρήστο Σωτηρακόπουλο. Του Μανωλά προέκυψε από κάποιες διασυνδέσεις που είχα στην Ιταλία όπου με έφεραν σε επαφή με τον μεγαλύτερο συλλέκτη της Νάπολι. Και εκεί προχωρήσαμε σε ανταλλαγή. Κρατάω πάντως επαφή με συλλέκτες από όλο τον κόσμο.

Τη διαμόρφωση του χώρου την έχεις αναλάβει μόνος σου;

Μπορώ να πω εξ’ ολοκλήρου. Όλος ο σχεδιασμός είναι από εμένα. Δεν ήθελα να ανακατευτεί κάπιοιος άλλος.  Σίγουρα βέβαια πήρα στο design συμβουλές από την κοπέλα μου. Βέβαια να πω εδώ πως υπάρχει η σκέψη να μεταφερθώ κάπου στο κέντρο της Αθήνας, σε έναν μεγαλύτερο χώρο έτσι ώστε να χωράνε πολύ περισσότερα αντικείμενα. Άλλωστε η συλλογή συνεχώς μεγαλώνει και θα υπάρχουν συνεχείς ανάγκες στη διαρρύθμιση.

Ποιοι αθλητές έχουν επισκεφθεί το Chal’s Museum;

Ο κορυφαίος που έχει έρθει και μάλιστα πρώτος  είναι ο Κώστας Κατσουράνης. Υπογεγραμμένες φανέλες του της Εθνικής και της Μπενφίκα κοσμούν το μουσείο άλλωστε. Ακολούθησαν αρκετοί στη συνέχεια, ενώ περιμένω και άλλους φυσικά.

Υπάρχει κάποια φανέλα που να έχεις απωθημένο;

Στην αρχή είχα απωθημένο το να έχω μια φορεμένη φανέλα του Μέσι. Τώρα έχω ανεβάσει τον πήχη πάρα πολύ και θα πω πως θα ήθελα να αποκτήσω μια φορεμένη  ή έστω υπογεγραμμένη φανέλα του Γιόχαν Κρόιφ.

*Το Chal’s Museum, βρίσκεται στην οδό Ευρυμέδοντος 27 στον Πειραιά. Από τις 14 Ιουνίου θα είναι και πάλι ανοικτό για το κοινό κάθε Τρίτη 19:00 – 22:00 και κάθε Κυριακή 16:00 – 20:30. Περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα καθώς και σε Facebook και Instagram.

Exit mobile version